wykarmić

wykarmić
dk VIa, \wykarmićmię, \wykarmićmisz, \wykarmićkarm, \wykarmićmił, \wykarmićmiony - rzad. wykarmiać ndk I, \wykarmićam, \wykarmićasz, \wykarmićają, \wykarmićaj, \wykarmićał, \wykarmićany
1. «o kobietach i samicach ssaków: wychować potomstwo karmiąc je własnym mlekiem»

Matka wykarmiła piersią kilkoro dzieci.

Suka nie mogła wykarmić szczeniąt.

2. «wychować, wyhodować dostarczając pożywienia»

Pracował, aby wykarmić liczną rodzinę.

Wykarmić kilkanaście tuczników, prosiąt.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego

  • wykarmiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykarmiaćam, wykarmiaća, wykarmiaćają, wykarmiaćany {{/stl 8}}– wykarmić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykarmiaćmię, wykarmiaćmi, wykarmiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 7}} karmiąc, utrzymywać przy życiu jakąś istotę,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”