wykaszlać

wykaszlać
+ rzad. wykaszleć dk IX, \wykaszlaćszlę, \wykaszlaćszlesz, \wykaszlaćkaszl a. \wykaszlaćkaszlaj, \wykaszlaćał, \wykaszlaćany - wykaszliwać ndk VIIIb, \wykaszlaćluję, \wykaszlaćlujesz, \wykaszlaćluj, \wykaszlaćiwał, \wykaszlaćiwany
«kaszląc usunąć coś z płuc, z gardła, wypluć coś»

Wykaszlać flegmę.

wykaszlać się, rzad. wykaszleć się «przestać kaszlać po długim ataku kaszlu; skończyć kaszlanie»

Długo nie mógł się wykaszlać.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wykasłać — dk I, wykasłaćam, wykasłaćasz, wykasłaćają, wykasłaćaj, wykasłaćał, wykasłaćany wykasływać ndk VIIIa, wykasłaćłuję, wykasłaćłujesz, wykasłaćłuj, wykasłaćywał, wykasłaćywany, → wykaszlać …   Słownik języka polskiego

  • wykrztusić — dk VIa, wykrztusićkrztuszę, wykrztusićsisz, wykrztusićkrztuś, wykrztusićsił, wykrztusićkrztuszony wykrztuszać ndk I, wykrztusićam, wykrztusićasz, wykrztusićają, wykrztusićaj, wykrztusićał, wykrztusićany 1. «krztusząc się, chrząkając wykaszlać,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”