Prać, czyścić chemicznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
chemicznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od przym. chemiczny: Woda zanieczyszczona chemicznie. Prać chemicznie. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pod względem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fluor — m IV, D. u, M. fluororze, blm chem. «(F) pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 9, należący do grupy fluorowców, gaz o słabym zielonkawożółtym zabarwieniu, o charakterystycznej woni gryzącej, silnie trujący, chemicznie bardzo czynny; znajduje… … Słownik języka polskiego
metal — m I, D. u; lm M. e, D. i «nieprzezroczysta substancja o charakterystycznym połysku, odznaczająca się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, na ogół łatwą ciągliwością i kowalnością» ∆ chem. fiz. Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… … Słownik języka polskiego
alkaliczny — chem. «mający właściwości zasady; zasadowy» Roztwór alkaliczny. ∆ Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne stanowiące I grupę główną układu okresowego, metale lekkie, miękkie, łatwo topliwe, aktywne chemicznie; potasowce, litowce» ∆ Metale ziem… … Słownik języka polskiego
argon — m IV, D. u, Ms. argonnie, blm chem. «(Ar) pierwiastek chemiczny z grupy helowców, liczba atomowa 18, bezbarwny i bezwonny gaz szlachetny, wchodzący w skład atmosfery ziemskiej; używany głównie do napełniania żarówek dużej mocy, lamp jarzeniowych… … Słownik języka polskiego
bar — I m IV, D. u, Ms. barze; lm M. y 1. «zakład gastronomiczny, zwłaszcza samoobsługowy, w którym można szybko spożyć posiłek, najczęściej przy bufecie» Bar nocny. Bar bistro. Bar szybkiej obsługi, bar samoobsługowy. Bar mleczny, kawowy, owocowy.… … Słownik języka polskiego
chlorowiec — m II, D. chlorowiecwca; lm M. chlorowiecwce, D. chlorowiecwców chem. chlorowce «pierwiastki chemiczne VII głównej grupy układu okresowego: fluor, chlor, brom, jod i astat; typowe niemetale najaktywniejsze chemicznie, występują w przyrodzie w… … Słownik języka polskiego
czerń — ż V, DCMs. czerńrni; lm M. czerńrnie, D. czerńrni 1. «czarny kolor; czarność» Głęboka czerń. Czerń sadzy. ∆ bot. Czerń rzepakowa «choroba roślin z rodziny krzyżowych, wywoływana przez grzyb, powodująca niedokształcenie ziarna» ∆ Czerń zbożowa… … Słownik języka polskiego
