wymacać

dk I, \wymacaćam, \wymacaćasz, \wymacaćają, \wymacaćaj, \wymacaćał, \wymacaćany - wymacywać ndk VIIIa, \wymacaćcuję, \wymacaćcujesz, \wymacaćcuj, \wymacaćywał, \wymacaćywany

«macając natrafić na coś; wyczuć, poczuć, rozpoznać za pomocą dotyku»

Wymacać portfel w kieszeni.

Wymacać nogami stopień schodów.

Wymacać guz, ranę.

przen. «odszukać, wybadać»

Wymacać stanowiska artylerii nieprzyjacielskiej.