wynieść

wynieść
dk XI, \wynieśćniosę, \wynieśćniesiesz, \wynieśćnieś, \wynieśćniósł, \wynieśćniosła, \wynieśćnieśli, \wynieśćniesiony - wynosić ndk VIa, \wynieśćnoszę, \wynieśćsisz, \wynieśćnoś, \wynieśćsił, \wynieśćnoszony
1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i zanieść gdzie indziej»

Wynieść walizki z pociągu.

Wynieść dziecko z płonącego domu.

Wynieść kwiaty na balkon.

Wynieść śmieci.

pot. Wynieść skądś (np. z wojny) całą skórę, zdrowie, życie «uratować się, zachować życie»
◊ Wynosić wiadomości, plotki «rozgłaszać, rozpowiadać na zewnątrz, co się gdzieś dzieje»
□ Kogo nie proszą, tego kijem wynoszą.przen.

Wynieść przyjemne wrażenia z wycieczki.

Wynieść ze szkoły gruntowne wiadomości.

2. «podnieść coś wysoko, do góry, nad coś; zbudować coś nad czymś wysoko; wydźwignąć»

Balon wyniesiony wiatrem pod obłoki.

Wysoko wyniesiony brzeg rzeki.

Rakieta wyniesiona w przestrzeń kosmiczną.

◊ Wynosić kogoś, coś pod niebo, pod niebiosa «bardzo kogoś chwalić, wysławiać czyjeś zalety, zasługi»
◊ Wynieść kogoś, coś na piedestał «uznać kogoś, coś za wielkość, za doskonałość (często przesadnie)»
◊ Wynieść kogoś na tron «uczynić kogoś władcą, ogłosić panującym»
przen. «wywyższyć kogoś, coś, awansować kogoś»

Wynieść wieś do rzędu miasta.

3. «utworzyć pewną sumę, liczbę, ilość wynikającą z obliczeń»

Droga w obie strony wynosi trzy kilometry.

Koszty inwestycji wyniosą przeszło milion złotych.

4. wynosić
wynieść się - wynosić się
1. częściej ndk «wznosić się, unosić się, ulatywać ponad coś; górować nad czymś»

Wieże kościoła wynosiły się nad drzewa.

2. pot. «wyjść, wyjechać skądś, opuścić jakieś miejsce; wyprowadzić się»

Wynieść się z miasta.

Wynieść się do mniejszego mieszkania.

◊ Wynieść się na tamten świat «umrzeć»
◊ Wynoś się! «okrzyk nakazujący komuś natychmiastowe wyjście; idź precz»
3. → wynosić się

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wynieść — kogoś, coś na piedestał zob. piedestał 1. Wynieść kogoś na ołtarze zob. ołtarz 4. Wynieść skądś całą skórę, głowę, życie zob. życie 22 …   Słownik frazeologiczny

  • wynieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wynosić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wynieść się — na tamten świat zob. świat 38 …   Słownik frazeologiczny

  • wynieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wynosić się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wynosić — Wynieść kogoś, coś na piedestał zob. piedestał 1. Wynieść kogoś na ołtarze zob. ołtarz 4. Wynieść skądś całą skórę, głowę, życie zob. życie 22. Wynosić kogoś, coś pod niebiosa zob. niebiosa …   Słownik frazeologiczny

  • wynosić się — Wynieść się na tamten świat zob. świat 38 …   Słownik frazeologiczny

  • wynosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wynosićnoszę, wynosićsi, wynosićnoś, wynosićnoszony {{/stl 8}}– wynieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wynosićniosę, wynosićniesie, wynosićnieś, wynosićniósł, wynosićniosła, nieśli, wynosićniesiony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powynosić — dk VIa, powynosićnoszę, powynosićnosisz, powynosićnoś, powynosićnosił, powynosićnoszony «wynieść wielu albo wiele czegoś» Powynosiła z domu wszystkie niepotrzebne rzeczy. powynosić się pot. «o wielu: wynieść się, wyjść, oddalić się, wyprowadzić… …   Słownik języka polskiego

  • trzask — I m III, D. u, N. trzaskkiem; lm M. i «gwałtowny, urywany odgłos powstający wskutek uderzenia o siebie dwóch przedmiotów, rozrywania się, pękania czegoś, wystrzału itp.» Głośny, głuchy, krótki, ogłuszający, stłumiony, suchy trzask. Trzask… …   Słownik języka polskiego

  • wynosić — VIa, wynosićnoszę, wynosićsisz, wynosićnoś, wynosićsił, wynosićnoszony 1. ndk → wynieść 2. dk «wypielęgnować nosząc (na rękach)» Wynosić wnuczka od małego. 3. dk «zniszczyć coś przez długie noszenie, używanie» Wynoszone ubranie. wynosić się 1.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”