wypalić

wypalić
dk VIa, \wypalićlę, \wypalićlisz, \wypalićpal, \wypalićlił, \wypalićlony - wypalać ndk I, \wypalićam, \wypalićasz, \wypalićają, \wypalićaj, \wypalićał, \wypalićany
1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»

Słońce wypaliło łąki.

Pożar wypalił las.

2. «zużyć coś przez palenie»

Wypalić kubeł węgla, skrzynię koksu.

Wypalić papierosa, fajkę, cygaro.

3. «nadać czemuś moc, trwałość przez wyprażenie w ogniu»

Wypalać cegły.

Wypalić gliniany garnek.

4. «otrzymać, wydobyć coś z surowca prażąc go w ogniu»

Wypalić węgiel z brzozowego drewna.

Wypalić smołę.

5. «zrobić na czymś znaki czymś rozpalonym, rozżarzonym w ogniu; o ogniu: zostawić ślady palenia się»

Wypalić koniowi piętno na zadzie.

Wypalić papierosem dziurkę w obrusie.

Wypalić wzór, deseń na drewnie.

6. częściej dk, pot. «wystrzelić»

Wypalić do kogoś z pistoletu.

Rewolwer wypalił.

7. tylko dk, pot. «powiedzieć coś raptem, gwałtownie; palnąć»

Wypalić komuś prawdę w oczy.

Wypalić komuś kazanie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypalić — z grubej rury zob. gruby 8 …   Słownik frazeologiczny

  • wypalić — 1) Działać; powieść się; udać się Eng. To come into effect; to succeed 2) Powiedzieć coś rażąco niestosownego, niedyskretnego, lub głupiego, zwłaszcza nieostrożnie i bez zastanowienia; wygadać się Eng. To say something blatantly improper,… …   Słownik Polskiego slangu

  • strzelać – strzelić [wypalić] z grubej rury — {{/stl 13}}{{stl 7}} używać dosadnych słów, jaskrawych sformułowań, przesadnych, zaskakujących argumentów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytyk od razu strzelił z grubej rury, zarzucając wtórność i kiczowatość książce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… …   Słownik frazeologiczny

  • rura — wulg. Rura komuś zmiękła «ktoś zmniejszył swoje wymagania, spokorniał»: Zbyszek Młotek, zadowolony ze swego wyczynu, powtarzał: – Ale mu przypaskudziłem, widziałeś, na początku tak się stawiał, i szybko rura mu zmiękła, no nie? M. Nowakowski, Od… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”