wypitka

wypitka
ż III, CMs. \wypitkatce; lm D. \wypitkatek
pot. «pijatyka, libacja»

Nie stronić od wypitki.

◊ Ktoś (dobry, skory) do wypitki i do wybitki «o kimś lubiącym wypić, a także skorym do bójki, o dobrym kompanie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wypitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki «o dobrym kompanie do wszystkiego»: – Czy generał Wolff czymś pana poczęstował? – Oczywiście! Karl Wolff był człowiekiem do wypitki i do wybitki. Lubił koniak, czarną kawę, śpiew i ładne kobiety …   Słownik frazeologiczny

  • wybitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki zob. wypitka …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”