Wyposażyć turystów w plecaki.
Wyposażyć łódź w motor.
Dobrze wyposażona apteczka.
Wyposażyć córkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyposażyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyposażać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
wyposażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyposażaćam, wyposażaća, wyposażaćają, wyposażaćany {{/stl 8}}– wyposażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyposażaćżę, wyposażaćży, wyposażaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać gdzieś potrzebne narzędzia, sprzęt;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
armia — ż I, DCMs. armiamii; lm D. armiamii (armiamij) 1. «siły zbrojne państwa, wojsko; w węższym znaczeniu: lądowe siły zbrojne» Armia polska, rosyjska. Armia sojusznicza, nieprzyjacielska. Powołać, wcielić kogoś do armii. Służyć w jakiejś armii.… … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
hojnie — hojnieej «nie skąpiąc, nie żałując; szczodrze, obficie, bogato» Hojnie rozdawać pieniądze, podarunki. Hojnie udzielać pochwał, rad. Płacić hojnie. Wspomagać, wynagradzać, wyposażyć kogoś hojnie. Natura obdarzyła go hojnie. Już konie w stajnię… … Słownik języka polskiego
królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… … Słownik języka polskiego
obudować — dk IV, obudowaćduję, obudowaćdujesz, obudowaćduj, obudowaćował, obudowaćowany obudowywać ndk VIIIa, obudowaćowuję, obudowaćowujesz, obudowaćowuj, obudowaćywał, obudowaćywany 1. «wznieść budowle dookoła lub wzdłuż jakiegoś miejsca» Obudować rynek … Słownik języka polskiego
opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… … Słownik języka polskiego
