wyprzedzać

wyprzedzać
ndk I, \wyprzedzaćam, \wyprzedzaćasz, \wyprzedzaćają, \wyprzedzaćaj, \wyprzedzaćał, \wyprzedzaćany
forma ndk czas. wyprzedzić (p.)
wyprzedzać się «wyprzedzać jeden drugiego; iść, biec, jechać itp. na wyścigi, ścigać się»

Bracia wyprzedzając się biegli do matki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wyprzedzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprzedzaćam, wyprzedzaća, wyprzedzaćają, wyprzedzaćany {{/stl 8}}– wyprzedzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprzedzaćdzę, wyprzedzaćdzi, wyprzedzaćedź, wyprzedzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • prześcigać — ndk I, prześcigaćam, prześcigaćasz, prześcigaćają, prześcigaćaj, prześcigaćał, prześcigaćany prześcignąć dk Va, prześcigaćnę, prześcigaćniesz, prześcigaćnij, prześcigaćnął, prześcigaćnęła, prześcigaćnęli, prześcigaćnięty, prześcigaćnąwszy… …   Słownik języka polskiego

  • prześcigać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, prześcigaćam, prześcigaća, prześcigaćają, prześcigaćany {{/stl 8}}– prześcignąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, prześcigaćnę, prześcigaćnie, prześcigaćnij, prześcigaćnął, prześcigaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… …   Słownik frazeologiczny

  • dublować — ndk IV, dublowaćluję, dublowaćlujesz, dublowaćluj, dublowaćował, dublowaćowany 1. «podwajać» Dublować stawkę w grze. 2. «wykonywać tę samą czynność co ktoś inny, często niepotrzebnie; powtarzać» Dublować czyjąś pracę. ∆ Dublować rolę «grać pewną… …   Słownik języka polskiego

  • dystansować — ndk IV, dystansowaćsuję, dystansowaćsujesz, dystansowaćsuj, dystansowaćował, dystansowaćowany «prześcigać kogoś, wyprzedzać w biegu» przen. «mieć większe osiągnięcia, robić większe postępy niż ktoś inny» Dystansował kolegów w nauce. dystansować… …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

  • krytycyzm — m IV, D. u, Ms. krytycyzmzmie, blm 1. «zdolność właściwej oceny otaczających zjawisk i ludzi, skłonność do wyrażania krytycznych uwag, dostrzegania zarówno wad i błędów, jak i zalet» 2. filoz. «postawa poznawcza, przeciwstawna dogmatyzmowi,… …   Słownik języka polskiego

  • przeganiać — ndk I, przeganiaćam, przeganiaćasz, przeganiaćają, przeganiaćaj, przeganiaćał, przeganiaćany forma ndk czas. przegonić (p.) przeganiać się «biegnąc, jadąc, szybko idąc wyprzedzać jeden drugiego» Biegnąc przeganiali się wzajemnie …   Słownik języka polskiego

  • rowerzysta — m odm. jak ż IV, CMs. rowerzystayście; lm M. rowerzystayści, DB. rowerzystatów «człowiek jadący na rowerze» Wyprzedzać rowerzystów na szosie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”