wypukać

dk I, \wypukaćam, \wypukaćasz, \wypukaćają, \wypukaćaj, \wypukaćał, \wypukaćany - wypukiwać ndk VIIIb, \wypukaćkuję, \wypukaćkujesz, \wypukaćkuj, \wypukaćiwał, \wypukaćiwany

1. «pukaniem odtworzyć coś; wystukać»

Wypukać rytm.

2. «pukając wytrząsnąć coś z czegoś»

Wypukać popiół z fajki.

3. środ. «przekazać wiadomość, pukając w ścianę celi»

Więzień wypukał odpowiedź.