wyratować

wyratować
dk IV, \wyratowaćtuję, \wyratowaćtujesz, \wyratowaćtuj, \wyratowaćował, \wyratowaćowany
«udzielając komuś pomocy w niebezpieczeństwie ocalić, uchronić go od śmierci, nieszczęścia; wydobyć kogoś z trudnej sytuacji; uratować»

Wyratować dziecko z płonącego domu.

Wyratować kogoś z opresji.

wyratować się «ocalić siebie z niebezpieczeństwa; zostać wyratowanym»

Wyratować się od śmierci.

Z tonącego statku nikt się nie wyratował.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • opresja — ż I, DCMs. opresjasji; lm D. opresjasji (opresjasyj) «ciężkie, kłopotliwe, trudne położenie; tarapaty» Być, znaleźć się w opresji. Wybawić kogoś, wyjść cało, obronną ręką, zwycięsko z opresji. Wyratować kogoś z opresji. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • wybawić — dk VIa, wybawićwię, wybawićwisz, wybawićbaw, wybawićwił, wybawićwiony wybawiać ndk I, wybawićam, wybawićasz, wybawićają, wybawićaj, wybawićał, wybawićany «uwolnić kogoś od czegoś przykrego, wyratować; przyjść komuś z pomocą» Wybawić kogoś z… …   Słownik języka polskiego

  • wybronić — dk VIa, wybronićnię, wybronićnisz, wybronićbroń, wybronićnił, wybronićniony wybraniać ndk I, wybronićam, wybronićasz, wybronićają, wybronićaj, wybronićał, wybronićany «wyratować, wybawić kogoś od czegoś ująwszy się, wstawiwszy się za kimś»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”