wyrazowy

wyrazowy
«dotyczący wyrazu, słowa; odnoszący się, należący do wyrazu lub wyrazów; złożony z wyrazów»

Materiał wyrazowy.

Połączenia, struktury wyrazowe.

Bogactwo wyrazowe jakiegoś autora.

Zasób wyrazowy danego języka.

jęz. Akcent wyrazowy «akcent wyróżniający sylabę w wyrazie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wyrazowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do wyrazu; zbudowany, składający się z wyrazów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Związki, struktury wyrazowe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ekspiracyjny — jęz. «towarzyszący wydechowi albo powstający przy wydechu powietrza z płuc; wydechowy» Fala ekspiracyjna. Głoska ekspiracyjna. Siła ekspiracyjna samogłosek. ∆ Akcent ekspiracyjny «akcent wyrazowy polegający na wzmożeniu siły wydechu w czasie… …   Słownik języka polskiego

  • frazeologiczny — 1. «odnoszący się do frazeologii zasobu wyrażeń» Słownik frazeologiczny. ∆ jęz. Związek frazeologiczny «ustabilizowany związek wyrazowy, którego znaczenie nie jest sumą znaczeń jego składników» 2. przestarz. «pozbawiony głębszej treści» …   Słownik języka polskiego

  • frazeologizm — m IV, D. u, Ms. frazeologizmzmie; lm M. y jęz. «ustabilizowany w danym języku związek wyrazowy, zleksykalizowany zwrot» Frazeologizmy języka polskiego, węgierskiego …   Słownik języka polskiego

  • kontaminacja — ż I, DCMs kontaminacjacji; lm D. kontaminacjacji (kontaminacjacyj) 1. «połączenie, powiązanie, zmieszanie różnorodnych czynników w jedną całość» Kontaminacja pojęć, zagadnień. Kontaminacja wątków literackich. 2. jęz. «skrzyżowanie i zespolenie… …   Słownik języka polskiego

  • leksykalny — jęz. «odnoszący się do słownictwa; wyrazowy» Jednostka leksykalna. Zasób leksykalny. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • neologizm — m IV, D. u, Ms. neologizmzmie; lm M. y «wyraz, zwrot, forma, znaczenie wyrazu nowo utworzone w danym języku (poza terminologią językoznawczą używane niemal wyłącznie w odniesieniu do wyrazu)» Neologizm leksykalny, semantyczny. ∆ Neologizm… …   Słownik języka polskiego

  • pożyczka — ż III, CMs. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek 1. «danie komuś albo wzięcie od kogoś pieniędzy lub jakichś rzeczy na pewien czas, z zastrzeżeniem zwrotu w określonym terminie; to, co zostało pożyczone» Długoterminowa, oprocentowana pożyczka.… …   Słownik języka polskiego

  • profesjonalizm — m IV, D. u, Ms. profesjonalizmzmie 1. blm «uprawianie zawodowo jakiejś sztuki, dyscypliny sportowej itp.; zawodowstwo» Profesjonalizm w muzyce, w sporcie. Przechodzić od amatorstwa do profesjonalizmu. 2. lm M. y jęz. «wyraz, związek wyrazowy… …   Słownik języka polskiego

  • szyfr — m IV, D. u, Ms. szyfrfrze; lm M. y «rodzaj kodu, zapis tekstu za pomocą systemu umownych znaków w celu zatajenia treści tekstu przed osobami niepowołanymi; stosowany w służbie wywiadowczej, wojskowej, dyplomatycznej itp.» Szyfr cyfrowy, wyrazowy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”