wyrzec

wyrzec
dk Vc, \wyrzecrzeknę, \wyrzecrzekniesz, \wyrzecrzeknij, \wyrzecrzekł, \wyrzecrzeczony, \wyrzecrzekłszy - wyrzekać ndk I, \wyrzecam, \wyrzecasz, \wyrzecają, \wyrzecaj, \wyrzecał, \wyrzecany
1. tylko dk «wyrazić coś słowami, mówiąc zakomunikować coś; wymówić, wypowiedzieć»

Nie mógł wyrzec słowa.

2. wyrzekać
wyrzec się - wyrzekać się «zerwać z kimś, z czymś, wyprzeć się kogoś, czegoś, zrezygnować z kogoś, z czegoś»

Wyrzec się córki, przyjaciół.

Wyrzec się przyjemności, rozrywek, wygód.

Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka. (Krasicki)


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyrzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc, wyrzecrzeknę, wyrzecrzeknie, wyrzecrzeknij, wyrzecrzekł, wyrzecrzekła, wyrzecrzekli {{/stl 8}}{{stl 7}} wymówić, wypowiedzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wyrzekł ani słowa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzec się — świata zob. świat 35 …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzekać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzec się świata — {{/stl 13}}{{stl 7}} stracić zainteresowanie sprawami doczesnymi na rzecz życia duchowego, żyć w samotności, w odosobnieniu; też: wstąpić do klasztoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzekła się świata i przywdziała habit. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzekać się – wyrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie przyznawać się do związku z kimś, z czymś; wypierać się, zapierać się kogoś, czegoś; zrywać z kimś, z czymś, rezygnować z kogoś, z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzec się rodziny, znajomych. Wyrzec się przyjemności,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzekać się — Wyrzec się świata zob. świat 35 …   Słownik frazeologiczny

  • poświęcić — dk VIa, poświęcićcę, poświęcićcisz, poświęcićświęć, poświęcićcił, poświęcićcony poświęcać ndk I, poświęcićam, poświęcićasz, poświęcićają, poświęcićaj, poświęcićał, poświęcićany 1. «oddać, złożyć coś w ofierze; wyrzec się czegoś dla kogoś lub dla… …   Słownik języka polskiego

  • wyrzeczenie — n I 1. rzecz. od wyrzec. 2. lm D. wyrzeczenieeń «poświęcenie, ofiara, rezygnacja z czegoś» Codzienne, drobne wyrzeczenia. Osiągnąć coś za cenę wielu wyrzeczeń. wyrzeczenie się rzecz. od wyrzec się …   Słownik języka polskiego

  • ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… …   Słownik frazeologiczny

  • pakt — Zawrzeć pakt z diabłem «dla osiągnięcia jakiegoś celu, jakichś korzyści wyrzec się zasad i wartości moralnych»: – Nie wygląda pani na swoje 52 lata. – 52 lata, proszę pani, skończę dopiero we wrześniu. Mówią, że zawarłam pakt z diabłem. SE… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”