- wyrzucić
- dk VIa, \wyrzucićcę, \wyrzucićcisz, \wyrzucićrzuć, \wyrzucićcił, \wyrzucićcony - wyrzucać ndk I, \wyrzucićam, \wyrzucićasz, \wyrzucićają, \wyrzucićaj, \wyrzucićał, \wyrzucićany1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć, wydalić coś (niepotrzebnego) poza obręb czegoś»
Wyrzucić piłkę w górę.
Wyrzucić papier przez okno.
Wyrzucać śmiecie do kosza.
∆ Wyrzucać ręce, nogi, ramiona «wymachem, gwałtownie wysuwać do przodu, na boki, do góry - ręce, nogi, ramiona»◊ Wyrzucać pieniądze «wydawać pieniądze niepotrzebnie, zbytnio nimi szafować, być rozrzutnym»przen. pot.Taksówkarz wyrzucił ich na rogu ulicy.
2. «szybko pozbyć się kogoś; usunąć, wydalić, wypchnąć, wypędzić»Wyrzucić kogoś za drzwi.
Wyrzucić natrętów z mieszkania, na ulicę.
Wyrzucić kogoś z pracy, ze szkoły.
◊ Wyrzucić kogoś na bruk «pozbawić kogoś mieszkania, pracy, środków do życia»◊ Wyrzucić kogoś za burtę, poza nawias «wyłączyć kogoś ze społeczności, pozbawić znaczenia, możności działania, poczucia przydatności»◊ Wyrzucić kogoś z serca, z pamięci «przestać kogoś kochać, pamiętać, myśleć o kimś»◊ posp. Wyrzucić kogoś na (zbity) łeb, na (zbity) pysk «brutalnie, bezwzględnie usunąć, pozbyć się kogoś»3. → wyrzucać
Słownik języka polskiego . 2013.
См. также в других словарях:
wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzucać I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na szmelc {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się czegoś starego, bezużytecznego : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucać – wyrzucić [wywalać – wywalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruk {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzucić kogoś z pracy, pozbawić kogoś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy właściciel wyrzucił na bruk połowę załogi. Co dzień wyrzucano kogoś na bruk. Za pijaństwo wywalono go na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}poza nawias [za burtę] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyłączać kogoś z jakiejś społeczności, pozbawiać kogoś jego praw, znaczenia i możliwości działania w danej grupie; odosabniać, izolować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burta — Wyrzucić kogoś za burtę zob. wyrzucić 5 … Słownik frazeologiczny
wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
bruk — 1. Szlifować bruki «nie mając pracy, zajęcia, włóczyć się bez celu» 2. Znaleźć się na bruku; pójść, iść na bruk «pozostać, pozostawać bez pracy, bez środków utrzymania, bez mieszkania»: Napisałem prośbę o zwolnienie i tak się zakończył handlowy… … Słownik frazeologiczny
