- wysokość
- ż V, DCMs. \wysokośćści; lm MD. \wysokośćści1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi»
Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny.
Hala o wysokości dwóch pięter.
Dom ma dziesięć metrów wysokości.
Drzewa dochodzące do pięćdziesięciu metrów wysokości.
Wyprostował się na całą swoją wysokość.
2. «odległość - zwykle duża - od ziemi, od jakiegoś punktu do punktu znajdującego się w górze; punkt, miejsce położone wysoko; wysoki poziom czegoś»Samolot leci na dużej wysokości, wznosi się na dużą wysokość.
Na dużych wysokościach trudno się oddycha.
Podnieść coś na wysokość oczu.
Patrzeć na miasto z wysokości dziesiątego piętra.
∆ Być, znajdować się na wysokości czegoś (płynąc np. po morzu) «płynąc po morzu znajdować się naprzeciw jakiegoś miejsca na brzegu, mijać jakiś określony punkt na lądzie»∆ lotn. Nabierać wysokości; wytracać wysokość «o balonie, o samolocie itp. lub o prowadzącym je pilocie: wznosić się wyżej, na pewną pożądaną wysokość; obniżać lot samolotu, balonu»◊ Stanąć na wysokości zadania «zachować się, postąpić odpowiednio do danej sytuacji; podołać, sprostać czemuś, poradzić sobie z czymś»3. «ilość, liczba, natężenie czegoś; wielkość, stopień»Wysokość płac, zarobków.
Wysokość renty.
Wysokość nakładu książki.
Wysokość temperatury powietrza.
Wysokość plonów z hektara.
Grzywna w wysokości 300 zł.
∆ Wasza, jego, jej wysokość «forma zwracania się do osób z rodziny królewskiej lub książęcej i mówienia o nich»4. «właściwość dźwięku zależna od częstotliwości drgań»Wysokość tonu, głosu.
5. mat. «w figurach i bryłach geometrycznych: odległość podstawy od wierzchołka figury lub od przeciwległego boku wielościanu»
Słownik języka polskiego . 2013.
См. также в других словарях:
wysokość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. wysokośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymiar jakiegoś obiektu liczony od jego podstawy w kierunku pionowym do wierzchołka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysokość domu, drzewa,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysokość — Stanąć na wysokości zadania zob. zadanie 2 … Słownik frazeologiczny
wysokosc nieokreslona — польск. [высо/косьць неокресьлё/на] неопределенная высота (звука); соч. Пендерецкого … Словарь иностранных музыкальных терминов
wasza [jego, jej] wysokość — {{/stl 13}}{{stl 7}} oficjalny zwrot adresatywny używany w stosunku do królów i książąt {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… … Słownik języka polskiego
względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… … Słownik języka polskiego
kłąb — m IV, D. kłębu, Ms. kłębie; lm M. kłęby 1. «coś poplątanego, mającego kulisty kształt; skłębiona masa, splot» Kłąb nici, sznurka. Kłęby śmieci. Kłęby chmur, kurzu, pary. Dym, para bucha kłębami. Puszczać kłęby dymu (z fajki). Zbijać się w kłęby.… … Słownik języka polskiego
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
poziom — m IV, D. u, Ms. poziommie; lm M. y 1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu» Poziom cieczy w zbiorniku. Wysoki, niski poziom wody w jeziorze. Opadł, podniósł się poziom wody w rzece. ∆ Poziom morza… … Słownik języka polskiego
pułap — m IV, D. u, Ms. pułappie; lm M. y 1. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami; podsufitka; potocznie: drewniany strop albo sufit» Ktoś, coś sięga do pułapu. ∆ Ślepy pułap «w drewnianym stropie belkowym: wewnętrzna… … Słownik języka polskiego
