wytrzasnąć

wytrzasnąć
dk Va, \wytrzasnąćnę, \wytrzasnąćtrzaśniesz, \wytrzasnąćtrzaśnij, \wytrzasnąćnął, \wytrzasnąćnęła, \wytrzasnąćnęli, \wytrzasnąćtrzaśnięty, \wytrzasnąćnąwszy
pot. «zdobyć, wyszukać, wystarać się»

Wytrzasnął skądś pieniądze.

◊ Wytrzasnąć coś spod ziemi «zdobyć coś trudnego do osiągnięcia»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wytrzasnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, wytrzasnąćnę, wytrzasnąćtrzaśnie, wytrzasnąćtrzaśnij, wytrzasnąćnął, wytrzasnąćnęli, wytrzasnąćtrzaśnięty, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zdobyć coś nie wiadomo w jaki sposób, wystarać się o coś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrzasnąć — pot. Wytrzasnąć coś, kogoś spod ziemi zob. ziemia 9 …   Słownik frazeologiczny

  • wytrzasnąć [wykopać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś, kogoś} {{/stl 8}}spod ziemi {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odnaleźć, zdobyć coś, kogoś, pokonując największe trudności, mimo wszelkich przeszkód i nieprzychylnych okoliczności : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrząsnąć — pot. Wytrząsać coś (jak) z rękawa «robić coś bez trudu» …   Słownik frazeologiczny

  • wytrząsnąć — dk Va, wytrząsnąćnę, wytrząsnąćtrząśniesz, wytrząsnąćtrząśnij, wytrząsnąćnął, wytrząsnąćnęła, wytrząsnąćnęli, wytrząsnąćtrząśnięty, wytrząsnąćnąwszy rzad. wytrząść dk XI, wytrząsnąćtrzęsę, wytrząsnąćtrzęsiesz, wytrząsnąćtrząś a. wytrząsnąćtrzęś,… …   Słownik języka polskiego

  • wytrząsać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytrząsaćam, wytrząsaća, wytrząsaćają, wytrząsaćany {{/stl 8}}– wytrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wytrząsaćnę, wytrząsaćtrząśnie, wytrząsaćtrząśnij, wytrząsaćnął, wytrząsaćnęli, wytrząsaćtrząśnięty {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • sprokurować — dk IV, sprokurowaćruję, sprokurowaćrujesz, sprokurowaćruj, sprokurowaćował, sprokurowaćowany pot., często żart. «przygotować, sporządzić; wystarać się o kogoś lub o coś, zorganizować coś, dostarczyć czegoś; zdobyć coś, wytrzasnąć coś» Sprokurować …   Słownik języka polskiego

  • wypukać — dk I, wypukaćam, wypukaćasz, wypukaćają, wypukaćaj, wypukaćał, wypukaćany wypukiwać ndk VIIIb, wypukaćkuję, wypukaćkujesz, wypukaćkuj, wypukaćiwał, wypukaćiwany 1. «pukaniem odtworzyć coś; wystukać» Wypukać rytm. 2. «pukając wytrząsnąć coś z… …   Słownik języka polskiego

  • wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”