wyuczać się – wyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ucząc się dokładnie, gruntownie, zdobywać pewne wiadomości, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyuczyć się na pamięć wiersza. Wyuczać się zawodu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}nauczyć się [wyuczyć się] {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nauczyć się [wyuczyć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}na blachę {{/stl 13}}{{stl 7}} nauczyć się czegoś bardzo dobrze, opanować coś świetnie, doskonale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyć się historii, biologii na blachę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, wyuczaćam, wyuczaća, wyuczaćają, wyuczaćany {{/stl 8}}– wyuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyuczaćczę, wyuczaćczy, wyuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczyć kogoś czegoś dokładnie, gruntownie, starannie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powyuczać — dk I, powyuczaćam, powyuczaćasz, powyuczaćają, powyuczaćaj, powyuczaćał, powyuczaćany «wyuczyć czegoś wielu albo wyuczyć kogoś wielu rzeczy» Powyuczał ich różnych sztuczek. powyuczać się «o wielu: wyuczyć się; o jednym podmiocie: nauczyć się… … Słownik języka polskiego
wyszkolić — dk VIa, wyszkolićlę, wyszkolićlisz, wyszkolićszkol a. wyszkolićszkól, wyszkolićlił, wyszkolićlony «ucząc wydoskonalić kogoś w określonej dziedzinie; wyuczyć, wyćwiczyć, wyrobić» Wyszkolić personel. Wyszkolić kogoś w rzemiośle. Wyszkolił go na… … Słownik języka polskiego
młynarstwo — n III, Ms. młynarstwowie, blm 1. «rzemiosło młynarskie, praca młynarza» Wyuczyć się młynarstwa. Zajmować się młynarstwem. 2. «gałąź przemysłu spożywczego, zajmującego się przerobem ziarna zbóż na mąkę, kaszę i inne produkty» … Słownik języka polskiego
obkuć — dk Xa, obkućkuję, obkućkujesz, obkućkuj, obkućkuł, obkućkuty obkuwać ndk I, obkućam, obkućasz, obkućają, obkućaj, obkućał, obkućany 1. «kując odbić, odkruszyć z czegoś pewne części, nadać czemuś formę; obciosać» Obkuć wielkie głazy. 2. uczn.… … Słownik języka polskiego
obryć — dk Xa, obryćryję, obryćryjesz, obryćryj, obryćrył, obryćryty uczn. «nauczyć się czegoś bardzo dobrze, zwłaszcza pamięciowo; obkuć» Obryć lekcję. Obryć historię. ◊ Być obrytym «umieć coś świetnie; wyuczyć się, być dobrze przygotowanym do lekcji,… … Słownik języka polskiego
opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… … Słownik języka polskiego
szoferka — ż III, CMs. szoferkarce 1. lm D. szoferkarek pot. «kabina samochodu ciężarowego, w której siedzi kierowca (szofer)» Dach szoferki. Otworzyć szoferkę. 2. blm pot. «zawód szofera» Wyuczyć się szoferki … Słownik języka polskiego
