wyznanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyznanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyznanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznanie — (Czyjeś) wyznanie wiary «wypowiedź wyrażająca czyjeś przekonania»: Sądzę jednak, że istotne wyznanie wiary Jacka Kuronia zapisane został w pierwszym eseju tego zbioru: „(...) tylko dzięki totalnej negacji zła można je ograniczać.” AH 5/1986.… … Słownik frazeologiczny
spowiedź — ż V, DCMs. spowiedźedzi; lm MD. spowiedźedzi rel. «w niektórych religiach chrześcijańskich: wyznanie grzechów przed kapłanem dla otrzymania ich odpuszczenia; w religiach niechrześcijańskich, np. buddyzmie: wyznanie win w celu odzyskania czystości … Słownik języka polskiego
wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… … Słownik frazeologiczny
konwertyta — m odm. jak ż IV, CMs. konwertytaycie; lm M. konwertytayci, DB. konwertytatów «ten, kto zmienił jedno wyznanie chrześcijańskie na inne, zwłaszcza na wyznanie katolickie» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
mojżeszowy — mojżeszowywi przym. od Mojżesz (postać biblijna) ∆ rel. Wyznanie mojżeszowe «wyznanie żydowskie, religia żydów» … Słownik języka polskiego
prawosławie — n I, blm «wyznanie chrześcijańskie obrządku wschodniego, powstałe w wyniku zerwania stosunków między patriarchą konstantynopolitańskim a papieżem, odrzucające celibat, stosujące chrzest przez zanurzenie i komunię pod dwiema postaciami; wyznanie… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
zmienić — dk VIa, zmienićnię, zmienićnisz, zmień, zmienićnił, zmienićniony zmieniać ndk I, zmienićam, zmienićasz, zmienićają, zmienićaj, zmienićał, zmienićany 1. «nadać inny wygląd, inną postać komuś, czemuś; przeobrazić, przekształcić kogoś, coś» Zmieniły … Słownik języka polskiego
kościół — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. kościółcioła, Mc. kościółciele {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek (najczęściej z wieżą i dzwonami), w którym zbierają się i modlą chrześcijanie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
