zafalować

zafalować
dk IV, \zafalowaćluje, \zafalowaćował
«poruszyć się falistym, kołyszącym ruchem, wznosząc się i opadając»

Zafalowała firanka.

Zafalowało zboże.

Chorągwie zafalowały na wietrze.

Tłum zafalował.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zafalować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, zafalowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszyć się falistym ruchem, unosząc się i opadając; też: zacząć falować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zafalował welon. Trawy zafalowały. Zafalował tłum kibiców na stadionie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… …   Słownik języka polskiego

  • zakotłować się — dk IV, zakotłować sięłuje się, zakotłować sięował się «zakłębić się, zafalować, wzburzyć się» Woda zakotłowała się w jeziorze. ◊ Zakotłowało się gdzieś (w tłumie, na placu) «(w tłumie, na placu) powstało zamieszanie» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”