- zaimek
- m III, D. \zaimekmka, N. \zaimekmkiem; lm M. \zaimekmki«część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona zastępuje»∆ Zaimek liczebnikowy «zaimek występujący w funkcji liczebnika, np. tyle, kilka, ile»∆ Zaimek przymiotnikowy «zaimek występujący w funkcji przymiotnika, wskazujący na pojęcie przymiotne, np. który, taki, czyj, każdy»∆ Zaimek przysłówkowy «zaimek nieodmienny, występujący w funkcji przysłówka, np. tam, kiedy, gdzie»∆ Zaimek rzeczownikowy «zaimek zastępujący rzeczownik użyty w poprzedniej wypowiedzi, np. on, który»∆ Zaimek dzierżawczy «zaimek wskazujący na przynależność określanego przez siebie przedmiotu do danej osoby lub na posiadanie czegoś, np. mój, ich, swój»∆ Zaimek nieokreślony «zaimek wskazujący na bliżej nieokreślone przedmioty lub właściwości, np. któryś, gdzieś»∆ Zaimek osobowy «zaimek wskazujący na osobę, np. ja, ty, my»∆ Zaimek pytający «zaimek wskazujący na przedmiot lub właściwości przedmiotu, o który się pytamy, np. kto, co, który, jaki»∆ Zaimek wskazujący «zaimek identyfikujący przedmioty lub ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, np. ten, tamten, tam, ówdzie, teraz, wtedy»∆ Zaimek względny «zaimek zastępujący wyrazy nazywające przedmioty lub właściwości przedmiotu, o których była mowa, używany często jako nawiązanie do zaimków wskazujących, np. który, jaki»∆ Zaimek zwrotny «zaimek się, siebie, sobą wskazujący na identyczność obiektu określanego przez wyraz lub grupę wyrazową występujące w funkcji dopełnienia z obiektem oznaczanym przez wyraz lub grupę wyrazów występujące w funkcji podmiotu danego zdania»
Słownik języka polskiego . 2013.
См. также в других словарях:
zaimek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zaimekmka {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmienna, zasadniczo zastępująca rzeczownik, wskazująca na osobę lub rzecz wcześniej wspomnianą; obejmuje tradycyjnie wyróżnione tzw. zaimki rzeczowne: osobowe np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaímek — mka m (ȋ) lingv. pregibna beseda s splošnim pomenom, ki zamenjuje samostalniško ali pridevniško besedo ali zvezo: določiti zaimku spol, število; sklanjati zaimek; jaz, takšen in drugi zaimki / kazalni, nedoločni, osebni zaimek; povratni osebni,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
rzeczowny — ∆ Zaimek rzeczowny «zaimek zastępujący rzeczownik użyty w poprzedniej wypowiedzi» … Słownik języka polskiego
dlaczego — «zaimek przysłówkowy rozpoczynający zdanie pytajne» a) «niezależne» Dlaczego jesteś smutna? Dlaczego to robisz? b) «zależne» Nie wiadomo, dlaczego to zrobił. Zamęczał ojca pytaniami: a dlaczego, a po co? … Słownik języka polskiego
dokądś — «zaimek zastępujący określenie miejsca bliżej nie znanego, osiągalnego w przyszłości lub traktowanego jako cel do osiągnięcia, a także zastępujący określenie bliżej nie znanego końcowego momentu trwania czegoś» Trzeba wyjechać dokądś na urlop.… … Słownik języka polskiego
gdziekolwiek — «zaimek oznaczający miejsce dowolne lub bliżej nie określone; w dowolnym miejscu, nie wybierając miejsca; gdzie bądź, byle gdzie» Wodził za nią oczami, gdziekolwiek się ruszyła. Wygód nie lubił, sypiał gdziekolwiek. Gdziekolwiek się zwróciła,… … Słownik języka polskiego
którędy — «zaimek zastępujący określenia drogi, trasy ruchu przestrzennego lub nawiązujący do tych określeń» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej» Którędy pójdziemy? Którędy, Jasiu, pojedziesz? (piosenka) b) «rozpoczynający zdania lub ich równoważniki… … Słownik języka polskiego
którędykolwiek — zaimek nieokreślony «obojętnie, którą drogą, w którym kierunku» Którędykolwiek byś szedł, trafisz … Słownik języka polskiego
póty — «zaimek przysłówkowy określający trwanie czynności do chwili, w której zaczyna się inna czynność, często będąca skutkiem tej pierwszej; używany zwykle w zespołach spójnikowych (np. póty… aż…, póty… póki…); dopóty» Póty siedzieli w ogrodzie, póki… … Słownik języka polskiego
skąd — «zaimek przysłówkowy zastępujący wyrażenia (wyrazy) będące określeniem miejsca, źródła, przyczyny czegoś» a) «używany w funkcji pytajnej (w zdaniach głównych)» Skąd przychodzisz? Skąd ci to przyszło do głowy? b) «używany w funkcji względnej (w… … Słownik języka polskiego
