chlorowanie

chlorowanie
n I
rzecz. od chlorować.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • chloral — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, aldehyd otrzymywany przez chlorowanie alkoholu etylowego; bezbarwna oleista ciecz o ostrym zapachu, używana m.in. do syntezy azotoksu» ∆ Wodzian chloralu «trwałe, krystaliczne połączenie chloralu z jedną… …   Słownik języka polskiego

  • chloroaceton — m IV, D. u, Ms. chloroacetonnie, blm chem. «silnie trująca ciecz o przykrym zapachu, otrzymywana przez chlorowanie acetonu, stosowana do syntezy organicznej, w medycynie, przemyśle perfumeryjnym i w fotografii barwnej» …   Słownik języka polskiego

  • chlorobenzen — m IV, D. u, Ms. chlorobenzennie, blm chem. «bezbarwna, palna ciecz, otrzymywana przez chlorowanie benzenu, używana m.in. do produkcji fenolu, aniliny oraz jako rozpuszczalnik» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”