zaklinać
Look at other dictionaries:
zaklinać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaklinaćam, zaklinaća, zaklinaćają, zaklinaćany {{/stl 8}}– zakląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaklinaćklnę, zaklinaćklnie, zaklinaćklnij, zaklinaćklął, zaklinaćklęli, zaklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaklinać — Milczeć jak zaklęty zob. milczeć. Zaklęty krąg, zaklęte koło zob. krąg 2. Zaklinać na wszystkie świętości zob. świętość … Słownik frazeologiczny
zaklinać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żarliwie zapewniać o czymś, przysięgać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaklinał się, że to nie jego wina. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaklinać się na wszystkie świętości — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo mocno zapewniać o prawdziwości tego, co się mówi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaklinam się na wszystkie świętości, ja tego nie zrobiłem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić [błagać, zaklinać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na wszystkie świętości {{/stl 13}}{{stl 7}} prosić, błagać bardzo o coś, na czym komuś szczególnie zależy, co jest dla kogoś niezwykle ważne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błagam was na wszystkie świętości, pomóżcie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… … Słownik języka polskiego
Andrzej Sapkowski — Saltar a navegación, búsqueda Andrzej Sapkowski Andrzej Sapkowski en la convención de ciencia ficción polaca Polcon 2002. Nombre Andrzej Sa … Wikipedia Español
świętość — Prosić, błagać, zaklinać, przysięgać na wszystkie świętości «prosić, błagać, zaklinać, przysięgać itp. usilnie, gorąco, żarliwie»: Zawiozłem bratu pieniądze i zaklinałem go na wszystkie świętości, żeby zerwał z tym gangsterem. J. Płoński, M.… … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
świętość — ż V, DCMs. świętośćści 1. blm «cecha przypisywana przez religie bóstwom, a także osobom, instytucjom, zwierzętom, przedmiotom, zjawiskom przyrodniczym i społecznym itp. jako wyraz najwyższej religijnej oceny; charakter tego, co święte, uświęcone … Słownik języka polskiego
