chlubnie
Look at other dictionaries:
chlubnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., chlubnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób przynoszący chlubę, zaszczyt; zaszczytnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chlubnie ukończyć szkołę, wypełnić misję. Ktoś zapisał się chlubnie na kartach historii. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwała — 1. podn. Bóg kogoś wziął, wezwał, powołał, przyjął itp. do swojej chwały «ktoś umarł»: (...) ci, wreszcie, którym los pozwolił cudem ocalić życie i wrócić do kraju, niech modlą się do Boga, by przyjął ich kiedyś do swej chwały. T. Michałowska,… … Słownik frazeologiczny
chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
zaszczytnie — zaszczytnieej książk. «chwalebnie, chlubnie, przynosząc komuś zaszczyt» Zapisać się zaszczytnie w rozwoju nauki … Słownik języka polskiego
