zaniedbać

zaniedbać
dk I, \zaniedbaćam, \zaniedbaćasz, \zaniedbaćają, \zaniedbaćaj, \zaniedbaćał, \zaniedbaćany - zaniedbywać ndk VIIIa, \zaniedbaćbuję, \zaniedbaćbujesz, \zaniedbaćbuj, \zaniedbaćywał, \zaniedbaćywany
«nie zrobić czegoś przez niedbalstwo, zlekceważenie, nie wykonać tego, co należało; zostawić kogoś, przestać się kimś interesować, zajmować»

Zaniedbać naukę, obowiązki, pracę, ważne sprawy.

Zaniedbać dzieci, rodzinę.

zaniedbać się - zaniedbywać się «stać się niedbałym, opuścić się w czymś przez niedbalstwo; przestać dbać o swój wygląd zewnętrzny»

Zaniedbać się w nauce, w pracy, w obowiązkach.

Bardzo się ostatnio zaniedbał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zaniedbać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaniedbywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaniedbywać się – zaniedbać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie wykonywać swoich obowiązków; stawać się niesumiennym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaniedbywać się w nauce. Zaniedbał się w pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaniedbywać — → zaniedbać …   Słownik języka polskiego

  • zaniedbywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaniedbywaćbuję, zaniedbywaćbuje, zaniedbywaćany {{/stl 8}}– zaniedbać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zaniedbywaćam, zaniedbywaća, zaniedbywaćają, zaniedbywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • waga — 1. pot. Ileś kilogramów żywej wagi «o ciężarze człowieka»: Znacie Rajmunda i wiecie, jak wygląda: siedemdziesiąt kilogramów żywej wagi. K. Siesicka, Fotoplastykon. 2. Przywiązywać, przykładać wagę do czegoś «uważać coś za rzecz ważną, nadawać… …   Słownik frazeologiczny

  • karygodnie — karygodnieej przysłów. od karygodny Zachowywać się karygodnie. Karygodnie coś zaniedbać …   Słownik języka polskiego

  • kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

  • omieszkać — dk I, omieszkaćam, omieszkaćasz, omieszkaćają, omieszkaćaj, omieszkaćał 1. dziś tylko w połączeniu z przeczeniem: nie omieszkać «nie zaniedbać sposobności zrobienia czegoś» Nie omieszkam zawiadomić go o tym. 2. praw. «nie stawić się gdzieś,… …   Słownik języka polskiego

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • pamiętać — ndk I, pamiętaćam, pamiętaćasz, pamiętaćają, pamiętaćaj, pamiętaćał, pamiętaćany 1. «mieć zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości; mieć w pamięci, nie zapominać, przypominać sobie» Pamiętać coś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”