zapeszyć

dk VIb, \zapeszyćszę, \zapeszyćszysz, \zapeszyćpesz, \zapeszyćszył, \zapeszyćszony - zapeszać ndk I, \zapeszyćam, \zapeszyćasz, \zapeszyćają, \zapeszyćaj, \zapeszyćał, \zapeszyćany,

pot. «według przesądu: postępowaniem swoim przynieść pecha jakiejś sprawie, spowodować, że coś się komuś nie uda, nie powiedzie, nie dojdzie do skutku, np. mówiąc zbyt wcześnie o czymś oczekiwanym, pożądanym»

Bał się zapeszyć swoje plany.

Nie mówić o czymś, aby nie zapeszyć.