zaplecze

zaplecze
n I; lm D. \zapleczeczy
«obszar, pomieszczenie położone na tyłach czegoś, obszar, pomieszczenie, gdzie się znajdują instytucje, środki pomocnicze zapewniające funkcjonowanie czegoś; zespół osób pracujący dla potrzeb kogoś, czegoś (np. walczącego wojska)»

Zaplecze gospodarcze.

Zaplecze naukowo-techniczne.

Zaplecze techniczne transportu samochodowego.

Zaplecze sklepu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zaplecze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zapleczeczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomieszczenie pomocnicze, położone na tyłach czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaplecze sklepu. Sprzedawca przyniósł towar z zaplecza.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki — (born in 1962 in Wólka Krowicka near Lubaczów) is a Polish poet. He is an author of nine volumes of poems and some texts for the magazine Kresy . He gained Award of Kazimiera Iłłakowiczówna , Award of Barbara Sadowska , Award of Polish German… …   Wikipedia

  • Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki — (né en 1962 à Wólka Krowicka près de Lubaczów), est un poète polonais. Il est l auteur des onze recueils de poèmes et plusieurs récits pour la revue Kresy. Lauréat du Prix Kazimiera Iłłakowiczówna, du Prix Barbara Sadowska, du Prix des journées… …   Wikipédia en Français

  • БАЗА СТРОИТЕЛЬСТВА МАТЕРИАЛЬНО-ТЕХНИЧЕСКАЯ — система предприятий строительных материалов и изделий, строительных машин и оборудования, предприятий строительной индустрии и производственных баз строительных организаций и других предприятий и хозяйств, обеспечивающих строительное производство …   Строительный словарь

  • magazynowy — przym. od magazyn (zwykle w zn. 1) Urządzenia, zaplecze magazynowe …   Słownik języka polskiego

  • techniczny — technicznyni 1. «odnoszący się do techniki, stosowany w technice, wchodzący w zakres techniki, zajmujący się techniką» Dyrektor, kierownik, personel techniczny. Nadzór techniczny. Literatura, wiedza techniczna. Biblioteka techniczna. Nauki… …   Słownik języka polskiego

  • legitymować się — I – wylegitymować się {{/stl 13}}{{stl 33}} okazywać na żądanie osoby urzędowej dokumenty osobiste; poddawać się kontroli dokumentów :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przed wejściem do gmachu musiał się wylegitymować. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”