zapłon

zapłon
m IV, D. -u, Ms. \zapłonnie, blm
«początek procesu spalania materiału palnego, np. paliwa w silniku spalinowym, prochu w pociskach; ogólnie: zapalenie się czegoś płomieniem»

Uregulować zapłon.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zapłon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zapłonnie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zapalenie się czegoś, zwłaszcza początek procesu spalania w silniku spalinowym, prochu w pociskach itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Regulacja zapłonu. Bomba z opóźnionym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapłon — Bomba z opóźnionym zapłonem zob. bomba 4. Spóźniony zapłon zob. spóźniony …   Słownik frazeologiczny

  • mieć spóјniony zapłon — Myśleć, pojmować, lub reagować bsrdzo wolno; mieć spóјniony refleks; być ociężałym umysłowo powolnie Eng. To think, comprehend, or react very slowly; to be slow witted and mentally sluggish; to have slow reflexes …   Słownik Polskiego slangu

  • stacyjka — Zapłon Eng. Ignition …   Słownik Polskiego slangu

  • spóźniony — refleks, zapłon «zareagowanie, reagowanie na coś z opóźnieniem, reakcja następująca długo po fakcie»: (...) później, za jakieś dwa dni jakoś sobie przemyślał (...) no bo taki ma spóźniony zapłon, i (...) zadzwonił do mnie (...). Roz bezp 2001 …   Słownik frazeologiczny

  • ВОСПЛАМЕНЕНИЕ — возгорание материала (Болгарский язык; Български) възпламеняване (Чешский язык; Čeština) vzplanutí (Немецкий язык; Deutsch) Entflammung (Венгерский язык; Magyar) gyulladás (Монгольский язык) дүрэлзэх (Польский язык; Polska) zapłon (Румынский… …   Строительный словарь

  • gruszka — ż III, CMs. gruszkaszce; lm D. gruszkaszek 1. «owoc gruszy o charakterystycznym, zwykle wydłużonym kształcie, jadalny» Dojrzała, soczysta gruszka. Suszone gruszki. Gruszki w occie. Kompot, konfitury z gruszek. ◊ Gruszki na wierzbie «o czymś… …   Słownik języka polskiego

  • katergol — m I, D. u, blm techn. «propergol (paliwo rakietowe), którego zapłon odbywa się na skutek obecności katalizatorów» ‹skrót.› …   Słownik języka polskiego

  • magnetoelektryczny — «odnoszący się do układu (przyrządów pomiarowych, maszyn itp.), w którym część ruchoma (cewka) obraca się między nieruchomymi biegunami magnesu trwałego» Woltomierz magnetoelektryczny. Zapłon magnetoelektryczny …   Słownik języka polskiego

  • samozapłon — m IV, D. u, Ms. samozapłonnie, blm 1. techn. «samorzutny zapłon substancji palnych w powietrzu lub w tlenie; wyzyskiwany w silnikach wysokoprężnych i niektórych rakietowych, niepożądany w silnikach z zapłonem iskrowym» 2. wojsk. «zapalenie się… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”