zarechotać

dk IX, \zarechotaćoczę (\zarechotaćocę), \zarechotaćoczesz (\zarechotaćocesz), \zarechotaćocz, \zarechotaćał

1. «zwykle o żabach: odezwać się rechotem»

Chór żab zarechotał na łąkach.

2. pot. «zaśmiać się głośno, chrapliwie; zaśmiać się rubasznie»

Zarechotać złośliwie.

Towarzystwo zarechotało donośnie.