Słownik języka polskiego . 2013.
embrionalny — «zarodkowy» Rozwój embrionalny. Stadium embrionalne. przen. Książka była ciągle w stanie embrionalnym. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ektoderma — m IV, CMs. ektodermamie; lm D. ektodermaerm 1. biol. «zewnętrzny listek zarodkowy, z którego wytwarza się w dalszym rozwoju układ nerwowy i jego pochodne oraz naskórek i jego pochodne, zewnętrzna warstwa komórek zarodka zwierząt i człowieka w… … Słownik języka polskiego
endoderma — ż IV, CMs. endodermamie 1. blm bot. «warstwa komórek znajdująca się w łodygach i korzeniach roślin, otaczająca wszystkie wewnętrzne tkanki, oddzielające je od obwodowej kory pierwotnej; śródskórnia» 2. lm M. y zool. «wewnętrzny listek zarodkowy u … Słownik języka polskiego
entoderma — ż IV, CMs. entodermamie; lm D. entodermaerm 1. zool. «wewnętrzny listek zarodkowy u zwierząt wielokomórkowych; wewnętrzna warstwa komórek zarodka zwierząt i człowieka w stadium gastruli; entoblast» 2. zool. «wewnętrzna warstwa ciała jamochłonów»… … Słownik języka polskiego
łożyskowiec — m II, DB. łożyskowiecwca; lm M. łożyskowiecwce, D. łożyskowiecwców zool. łożyskowce «Placentalia, podgromada ssaków żyworodnych przechodzących rozwój zarodkowy w organizmie matki, z którą płód jest połączony za pośrednictwem łożyska; należy do… … Słownik języka polskiego
mezoderma — ż IV, CMs. mezodermamie, blm biol. «środkowy listek zarodkowy, warstwa komórek pomiędzy ektodermą i entodermą u zarodka człowieka i zwierząt w stadium gastruli; mezoblast» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
owodniowiec — m II, DB. owodniowiecwca; lm M. owodniowiecwce, D. owodniowiecwców biol. owodniowce «Amniota, zwierzęta kręgowe (gady, ptaki, ssaki), których rozwój zarodkowy odbywa się w osłonie błon płodowych, tj. w owodni» … Słownik języka polskiego
palowy — «umieszczony, zbudowany na palach» Osady palowe. Most palowy. ∆ bot. Korzeń palowy «u niektórych gatunków roślin: korzeń zarodkowy rosnący prosto w dół i przewyższający swoją grubością i długością korzenie boczne» palowe blm w użyciu rzecz.… … Słownik języka polskiego
przeobrażenie — n I 1. rzecz. od przeobrazić. 2. lm D. przeobrażenieeń «zmiana postaci, wyglądu zewnętrznego, charakteru, formy; przejście jednej formy w inną; przemiana» Przeobrażenia gospodarcze, polityczne. Przeobrażenia słowotwórcze. Przeobrażenie duchowe,… … Słownik języka polskiego
embrionalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący embriona; zarodkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwój embrionalny. Stadium embrionalne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
