zarwać

zarwać
dk IX, \zarwaćrwę, \zarwaćrwiesz, \zarwaćrwij, \zarwaćrwał, \zarwaćrwany - zarywać ndk I, \zarwaćam, \zarwaćasz, \zarwaćają, \zarwaćaj, \zarwaćał, \zarwaćany
1. pot. «zaboleć gwałtownie, krótko; zakłuć boleśnie»

Zarwało go w nodze.

Chora ręka nagle go zarwała.

2. pot. «zużyć jakiś czas na coś, na co nie był przeznaczony»

Pracował do późna i zawsze zarywał noce.

środ. Zarwać studia «nie skończyć studiów z własnej winy, przez zaniedbanie»
zarwać się - zarywać się «zostać zarwanym; załamać się, zapaść się»

Strop się zarwał.

Zarwał się kruchy lód.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zarwać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zarywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zarwać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIb, zarwaćrwie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zaboleć gwałtownie, krótko, niespodziewanie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarwać nockę — Intensywnie pracować lub uczyć się w nocy Eng. To work or study during the night …   Słownik Polskiego slangu

  • zarywać — I → zarwać II → zaryć …   Słownik języka polskiego

  • zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim …   Słownik języka polskiego

  • zarywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarywaćam, zarywaća, zarywaćają, zarywaćany {{/stl 8}}– zarwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zarywaćrwę, zarywaćrwie, zarywaćrwij, zarywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”