zaświecić

zaświecić
dk VIa, \zaświecićcę, \zaświecićcisz, \zaświecićświeć, \zaświecićcił, \zaświecićcony - rzad. zaświecać ndk I, \zaświecićam, \zaświecićasz, \zaświecićają, \zaświecićaj, \zaświecićał, \zaświecićany
1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło światła; zapalić»

Zaświecić lampę, pochodnię, lampiony, zapałkę, znicze.

Zaświeć, bo ciemno.

2. «zapaliwszy światło oświetlić coś lub kogoś (czymś); poświecić»

Zaświecić komuś w oczy latarką.

3. «zacząć wydawać blask, światło, zacząć świecić, zapalić się, zapłonąć, zabłysnąć»

Światło zaświeciło w pokoju.

Zaświeciło słońce.

◊ Oczy zaświeciły gniewem, radością, zapałem, zniecierpliwieniem itp.; w oczach zaświecił gniew, zapał, zły błysk, zaświeciła radość, zaświeciło zniecierpliwienie itp. «czyjeś oczy, spojrzenie wyraziły gniew, radość itp.»
zaświecić się «zacząć świecić, rozbłysnąć światłem, zapalić się, zapłonąć, zajaśnieć»

Zaświeciła się żarówka.

Zaświeciły się lampy jarzeniowe.

◊ Oczy komuś się zaświeciły «w czyichś oczach pojawił się błysk»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zaświecić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaświecać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaświecić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skierować na coś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaświecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co zaświecić II w zn. 2.: Zapałka zaświeciła się i zgasła. Zaświeciły się latarnie, neony na ulicach. Zaświeciły się okna w czyimś mieszkaniu.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oczy świecą się [zaświeciły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaświecić się — Oczy komuś się zaświeciły (do kogoś, do czegoś) zob. oko 37 …   Słownik frazeologiczny

  • zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… …   Słownik języka polskiego

  • zabłysnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa a. IVb, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśnie, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnąłem || zabłysnąćsłem, zabłysnąćnął || zabłysnąćbłysł, zabłysnąćnęła || zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli || zabłysnąćbłyśli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaświecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaświecaćam, zaświecaća, zaświecaćają, zaświecaćany {{/stl 8}}– zaświecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaświecaćcę, zaświecaćci, zaświecaćświeć, zaświecaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś świeci, pali… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojaśnieć — dk III, pojaśniećeje, pojaśniećniał «stać się jaśniejszym, rozjaśnić się, zaświecić mocniej» Niebo pojaśniało na wschodzie. przen. Świat pojaśniał mu w oczach …   Słownik języka polskiego

  • pozaświecać — dk I, pozaświecaćam, pozaświecaćasz, pozaświecaćają, pozaświecaćaj, pozaświecaćał, pozaświecaćany «zaświecić wiele świec, lamp itp.; pozapalać» Pozaświecać wszystkie lampy w pokoju. Pozaświecać świeczki na choince, w lichtarzach. pozaświecać się… …   Słownik języka polskiego

  • zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zajaśnieć — dk III, zajaśniećeje, zajaśniećniał książk. «wydać silny, jasny blask, światło, zaświecić mocno» Po deszczu zajaśniało znowu słońce. przen. Twarz zajaśniała radością …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”