zawiać

zawiać
dk Xb, \zawiaćwieje, \zawiaćwiał, \zawiaćwiany - zawiewać ndk I, \zawiaćwa, \zawiaćał
1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć»

Wiatr zawiał mocno.

Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki.

pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy, kark na skutek przeciągu»
żart. Ktoś jest zawiany «ktoś jest pijany»
2. «wiejąc zasypać czymś, zwykle śniegiem; o śniegu: zasypać coś, pokryć zaspami»

Śnieg zawiał drogę.

Piasek zawiał ślady kół.

Drogi zawiane śniegiem.

3. «przylecieć z wiatrem; dać się odczuć jako powiew, podmuch»

Od rzeki zawiewał chłód.

Od łąki zawiewało zapachem siana.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zawiać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zawiewać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zawiać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IIIb, zawiaćwieje, zawiaćwiało {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawiewać — → zawiać …   Słownik języka polskiego

  • powiać — dk Xb, powiaćwieje, powiaćwiej, powiaćwiał powiewać ndk I, powiaćwa, powiaćają, powiaćaj, powiaćał 1. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wionąć, zawiać, wiejąc przypłynąć» Powiało chłodem, mrozem. Od jeziora powiewa zimny wiatr. Od bagna… …   Słownik języka polskiego

  • pozawiewać — dk I, pozawiewaćwa, pozawiewaćają, pozawiewaćał, pozawiewaćany «o wietrze, śniegu itp.: zawiać, zasypać, pokryć czymś wiele czegoś, jedno po drugim; pokryć coś w wielu miejscach» Śnieg pozawiewał drogi. Wiatr pozawiewał liśćmi ścieżki w ogrodzie …   Słownik języka polskiego

  • wionąć — dk Vb, wionąćnie, wionąćną, wioń, wionąćnął, wionąćnęła, wionąćnąwszy książk. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wiejąc nadlecieć, powiać skądś, zawiać; także ndk o zapachu, cieple, parze itp.: być przywianym, przyniesionym, przywiewanym,… …   Słownik języka polskiego

  • zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… …   Słownik języka polskiego

  • zawiany — zawianyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zawiać (p.) zawiany w użyciu przym., pot. «odurzony alkoholem, nietrzeźwy» …   Słownik języka polskiego

  • zanieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zanosić {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zanieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, zanieśćniosę, zanieśćniesie, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zawiewaća, zawiewaćają, zawiewaćany {{/stl 8}}– zawiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, zawiewaćwieje, zawiewaćwiał, zawiewaćwiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wietrze:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”