Zawzięty w gniewie, w złości.
Zawzięty wróg boksu.
Zawzięty wyraz oczu, twarzy.
Zawzięta walka.
Zawzięte ujadanie psów.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawzięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zawziętyęci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający skłonność do upierania się przy czymś, stawiania na swoim; konsekwentnie zmierzający do celu wbrew wszelkim przeciwnościom;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cięty — zawzięty … Słownik gwary warszawskiej
завзятый — Заимств. в XVIII в. из польск. яз., где zawzięty «упорный, настойчивый» суф. производное от zawzięć się «заупрямиться» … Этимологический словарь русского языка
завзятый — Заимствование из польского, где zawziety образовано от глагола zawziacsie – заупрямиться … Этимологический словарь русского языка Крылова
cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» … Słownik języka polskiego
nieprzejednany — nieprzejednanyni «nie dający się przejednać, zjednać, nakłonić do czegoś, przekonać; nieustępliwy, nieubłagany, zawzięty» Nieprzejednany wróg. Nieprzejednana nienawiść, zawziętość … Słownik języka polskiego
nieprzyjaciel — m I, DB. a 1. lm M. e, DB. nieprzyjacielciół, N. nieprzyjacielciółmi «człowiek mający wobec kogoś lub czegoś wrogą postawę» Zawzięty, zaciekły nieprzyjaciel. Nieprzyjaciel mody, wina. 2. blm «wojska przeciwnika w czasie wojny; wroga armia» Zmusić … Słownik języka polskiego
pamiętliwy — pamiętliwywi «pamiętający długo urazy, krzywdy itp., zawzięty; dawniej także: mający dobrą pamięć» Była mściwa i bardzo pamiętliwa … Słownik języka polskiego
przeciwnik — m III, DB. a, N. przeciwnikkiem; lm M. przeciwnikicy, DB. ów 1. «ten, kto walczy, bije się z kimś; państwo, armia itp. będąca w stanie wojny z kimś; wróg, nieprzyjaciel» Przełamać linię obrony przeciwnika. 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub … Słownik języka polskiego
zabity — zabityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zabić (p.) zabity w użyciu przym. «zagorzały, zawzięty» Był zabitym nieprzyjacielem wszelkich nowości. zabity w użyciu rzecz. «osoba zabita» W katastrofie był jeden zabity i dwóch ciężko rannych … Słownik języka polskiego
