zaznać

zaznać
dk I, \zaznaćam, \zaznaćasz, \zaznaćają, \zaznaćaj, \zaznaćał, \zaznaćany - zaznawać ndk IX, \zaznaćznaję, \zaznaćznajesz, \zaznaćwaj, \zaznaćwał, \zaznaćwany
«doświadczyć czegoś na sobie; doznać»

Zaznać biedy, głodu.

Zaznać cierpienia.

Zaznać rozkoszy.

Nie zaznać spokoju.

Nic dobrego w życiu nie zaznał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zaznać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaznawać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaznawać — → zaznać …   Słownik języka polskiego

  • zaznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zaznawaćznaję, zaznawaćznaje, zaznawaćwaj {{/stl 8}}– zaznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zaznawaćam, zaznawaća, zaznawaćają, zaznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} doznawać, doświadczać czegoś, odczuwać, przeżywać coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • użyć — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… …   Słownik frazeologiczny

  • używać — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… …   Słownik frazeologiczny

  • bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o …   Słownik języka polskiego

  • doświadczyć — dk VIb, doświadczyćczę, doświadczyćczysz, doświadczyćświadcz, doświadczyćczył, doświadczyćczony doświadczać ndk I, doświadczyćam, doświadczyćasz, doświadczyćają, doświadczyćaj, doświadczyćał, doświadczyćany 1. «doznać czego, zaznać, odczuć;… …   Słownik języka polskiego

  • głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… …   Słownik języka polskiego

  • pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

  • pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”