zbiesić

zbiesić
dk VIa, \zbiesićszę, \zbiesićsisz, zbieś, \zbiesićsił, \zbiesićeszony
przestarz. «przyprawić o gniew, złość, wściekłość; wzburzyć»

Czart jakiś mnie zbiesił. (Asnyk)

zbiesić się «wpaść w złość, gniew; wściec się, rozzuchwalić się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”