zbroić

zbroić
I
ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony
1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać»

Zbroić żołnierzy.

Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów.

2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w nie stalowe wkładki»

Zbroić beton, szkło.

3. techn. «zakładać rury wodociągowo-kanalizacyjne, przewody gazowe, elektryczne na terenach przeznaczonych do zabudowy lub w budowlach»

Zbroić dom.

Zbroić teren.

zbroić się «wytwarzać i gromadzić broń oraz sprzęt wojenny, rozbudowywać przemysł zbrojeniowy, przygotowywać armię do ewentualnej wojny»

Kraj, państwo się zbroi.

II
dk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił
«spłatać figla, spsocić coś; dawniej też: uczynić coś złego, postąpić wbrew przyjętym obyczajom»

Co ten urwis znów zbroił?

Cała pomni okolica, co tu zbroił nieboszczyk - pan Jacek Soplica. (Mickiewicz)


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zbroić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}broić {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zbroić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zbroićoję, zbroićoi, zbrój, zbroićojony {{/stl 8}}– zazbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zbroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przygotowywać, gromadzić i wytwarzać broń, sprzęt wojskowy z myślą o wojnie; szykować się do wojny, uzbrajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojące się państwa Bliskiego Wschodu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ленартович — (Теофиль Lenartowicz, 1822 1893) польский поэт, родом из Варшавы, был профессором в Болонье, написал: Sul carattere della poesia polono slava (Флоренция, 1886). Стихотворения его большей частью изображают сказания и народный быт поляков. Собрание …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Lenartowicz — (spr. tówitsch), Teofil, poln. Dichter, geb. 27. Febr. 1822 in Warschau, gest. 3. Febr. 1893 in Florenz, bildete sich meist durch Selbststudium, arbeitete eine Zeitlang als Praktikant beim Warschauer Landesgericht, ging aber 1848 ins Ausland, wo… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • сбруя — Заимств. в XVIII в. из польск. яз., где zbroja «доспехи, вооружение» производное от zbroić «снаряжать, вооружать» …   Этимологический словарь русского языка

  • militaryzować — ndk IV, militaryzowaćzuję, militaryzowaćzujesz, militaryzowaćzuj, militaryzowaćował, militaryzowaćowany «podporządkowywać życie gospodarcze, społeczne, polityczne kraju celom wojennym» militaryzować się «zbroić się, przygotowywać się do wojny» …   Słownik języka polskiego

  • przeskrobać — dk IX, przeskrobaćbię, przeskrobaćbiesz, przeskrobaćskrob, przeskrobaćał pot. «popełnić drobne przewinienie, przestępstwo; zawinić, przewinić, zbroić, spsocić» Uczeń coś przeskrobał w szkole …   Słownik języka polskiego

  • zbrojenie — n I 1. rzecz. od I zbroić Zbrojenie armii. Zbrojenie żużlobetonu, szkła. 2. lm D. zbrojenieeń tylko w lm «wytwarzanie i gromadzenie wszelkiego rodzaju broni i sprzętu wojennego» Zbrojenia wojenne. Polityka, wyścig zbrojeń. Redukcja, ograniczenie… …   Słownik języka polskiego

  • zbrajoti — ×zbrajoti, oja, ojo (l. zbroić) tr. pulti, kovoti: Ir ateis ant tavęs zbrajoti su vežimais ir ratais ir didžiu pulku žmonių BBEz23,24. Prišoko ant jo, zbrajoj teip kaip anta pikto PK160 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • broić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz ndk VIIb, broićję, broi, brój {{/stl 8}}{{stl 22}}– zbroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} głównie o dziecku: zachowywać się niegrzecznie, nie powodując jednak poważnej szkody; dokazywać, swawolić, psocić :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”