zdekonspirować

zdekonspirować
dk IV, \zdekonspirowaćruję, \zdekonspirowaćrujesz, \zdekonspirowaćruj, \zdekonspirowaćował, \zdekonspirowaćowany
«pozbawić konspiracyjności, tajności; ujawnić, wykryć, zdemaskować»

Zdekonspirować tajną organizację.

Zdekonspirowany agent.

zdekonspirować się
1. strona zwrotna czas. zdekonspirować

Zdekonspirował się swoim zachowaniem.

2. «zostać zdekonspirowanym»

Zdekonspirowała się tajna drukarnia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zdekonspirować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dekonspirować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dekonspirować się – zdekonspirować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dekonspirować samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdekonspirować się szczegółową znajomością lokalnych realiów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… …   Słownik języka polskiego

  • dekonspirować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dekonspirowaćruję, dekonspirowaćruje, dekonspirowaćany {{/stl 8}}– zdekonspirować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} ujawniać to, co było tajne, usilnie skrywane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dekonspirować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skompromitować — dk IV, skompromitowaćtuję, skompromitowaćtujesz, skompromitowaćtuj, skompromitowaćował, skompromitowaćowany 1. «narazić kogoś na kompromitację, wystawić na wstyd albo na śmieszność; zaszkodzić czyjejś opinii» Skompromitować kolegę wobec znajomych …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • spisek — m III, D. spiseksku, N. spisekskiem; lm M. spisekski «tajne porozumienie grupy osób dla wspólnego osiągnięcia jakiegoś celu; sprzysiężenie, zmowa» Spisek patriotyczny, rewolucyjny, wojskowy. Członkowie spisku. Udział w spisku. Spisek przeciw… …   Słownik języka polskiego

  • ujawnić — dk VIa, ujawnićnię, ujawnićnisz, ujawnićnij, ujawnićnił, ujawnićniony ujawniać ndk I, ujawnićam, ujawnićasz, ujawnićają, ujawnićaj, ujawnićał, ujawnićany «uczynić jawnym, podać coś do wiadomości; wydobyć na jaw, odkryć» Ujawnić nazwisko zwycięzcy …   Słownik języka polskiego

  • zasypać — dk IX, zasypaćpię, zasypaćpiesz, zasypaćsyp, zasypaćał, zasypaćany zasypywać ndk VIIIa, zasypaćpuję, zasypaćpujesz, zasypaćpuj, zasypaćywał, zasypaćywany 1. «sypiąc coś wypełnić, zapełnić dół, otwór, szczelinę itp.» Zasypać dół, wyrwę. Zasypać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”