zdzierżyć

zdzierżyć
dk VIb, \zdzierżyćrżę, \zdzierżyćrżysz, zdzierż, \zdzierżyćrżył
1. zwykle z przeczeniem «oprzeć się komuś, czemuś; wytrzymać, wytrwać, znieść, ścierpieć»

Nie zdzierżę nudy.

Nie mógł zdzierżyć upokorzenia.

Obrońcy twierdzy nie zdzierżyli natarcia.

2. przestarz. «trzymając nie puścić; utrzymać»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zdzierżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zdzierżyćrżę, zdzierżyćrży {{/stl 8}}{{stl 7}} nie okazać negatywnych emocji, niechęci z jakiegoś powodu; wytrzymać, ścierpieć, znieść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ledwo zdzierżyłem jego zachowanie. Nie zdzierżę dłużej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”