Zhańbić kogoś oszczerstwem.
Zhańbić dziewczynę, kobietę.
Swoim postępowaniem zhańbił nazwisko, rodzinę.
Zhańbić czyjeś dobre imię.
Zhańbiona pamięć zmarłego.
Zhańbić się tchórzostwem, zdradą.
iron. Nie zhańbił się nigdy pracą.
Słownik języka polskiego . 2013.
zhańbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hańbić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zhańbić się — Nie zhańbić się nigdy pracą zob. praca 2 … Słownik frazeologiczny
hańbić się – zhańbić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przynosić hańbę samemu sobie, postępując w sposób niegodny, nikczemny; okrywać się niesławą, kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hańbić się kolaboracją, zdradą, tchórzostwem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hańbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, hańbićbię, hańbićbi, hańbićbiony {{/stl 8}}– zhańbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ściągać na kogoś, na coś hańbę, przynosić hańbę; okrywać niesławą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praca — 1. Człowiek pracy; ludzie pracy, świat pracy «człowiek pracujący zarobkowo; warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy zarobkowej»: Walka pracobiorców z ubezpieczeniami to nic innego, tylko walka z prawem człowieka pracy do zdrowia i do… … Słownik frazeologiczny
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
pohańbić — dk VIa, pohańbićbię, pohańbićbisz, pohańbićhańb, pohańbićbił, pohańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, zhańbić» Pohańbić mundur, godło. Pohańbić dziewczynę. pohańbić się strona zwrotna czas. pohańbić Pohańbić się zdradą … Słownik języka polskiego
pokalać — dk I, pokalaćam, pokalaćasz, pokalaćają, pokalaćaj, pokalaćał, pokalaćany 1. książk. «zhańbić, skompromitować, zbezcześcić» Nigdy nie pokalał rąk biciem. Pokalał własne nazwisko. 2. przestarz. «zanieczyścić, powalać kałem» Zły to ptak, który… … Słownik języka polskiego
skalać — dk I, skalaćam, skalaćasz, skalaćają, skalaćaj, skalaćał, skalaćany daw. «zabrudzić, poplamić» przen. dziś żywa «zhańbić, sprofanować» Skalać nazwisko zbrodnią … Słownik języka polskiego
splamić — dk VIa, splamićmię, splamićmisz, splam, splamićmił, splamićmiony książk. «zrobić na czymś plamę (plamy); powalać, zabrudzić, zbrukać (częściej we fraz. i w przen.)» Mundur splamiony krwią. ◊ książk. Splamić ręce krwią, zbrodnią; ręce czyjeś… … Słownik języka polskiego
