zidiocieć

zidiocieć
[wym. z-idiocieć]
dk III, \zidiociećeję, \zidiociećejesz, \zidiociećej, \zidiociećciał, \zidiociećeli, \zidiociećciały, \zidiociećciali
«stać się idiotą, głupcem; zgłupieć»

Zidiociały narkoman.

Zidiocieć na punkcie strojów.

Co ty wyprawiasz! - Zidiociałeś?


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zidiocieć — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z idiocieć]{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}idiocieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • idiocieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, idiociećeję, idiociećeje, idiociećciał, idiociećcieli {{/stl 8}}– zidiocieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić rozum; stawać się idiotą; głupieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zidiocieć do reszty.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skretynieć — dk III, skretyniećeję, skretyniećejesz, skretyniećej, skretyniećniał, skretyniećnieli posp. «stać się kretynem; zidiocieć» Skretyniał już do reszty …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”