złuszczyć

złuszczyć: dk VIb, \złuszczyćczę, \złuszczyćczysz, złuszcz, \złuszczyćczył, \złuszczyćczony - złuszczać ndk I, \złuszczyćam, \złuszczyćasz, \złuszczyćają, \złuszczyćaj, \złuszczyćał, \złuszczyćany

«obłupać z czegoś zewnętrzną warstwę, łuskę, korę; spowodować łuszczenie się czegoś, np. skóry»

Złuszczyć groch, fasolę.

Maść złuszczająca.

złuszczyć się - złuszczać się «ulec złuszczeniu; odpaść w postaci łusek, cienkich płatków»

Opalona skóra się złuszczyła.

Lakier się złuszczał z karoserii samochodu.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

złuszczać się – złuszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać złuszczeniu; odpadać w postaci drobnych łusek z powierzchni czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra na rękach złuszczyła się. Lakier złuszcza się na ścianie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozłazić — dk VIa, pozłazićzi, pozłazićzłaź, pozłazićził 1. pot. «o wielu ludziach, zwierzętach: kolejno zleźć z czegoś położonego wyżej» Z trudem pozłazili ze zbocza. Małpy pozłaziły z drzewa. 2. pot. «zleźć, odpaść, zetrzeć się, złuszczyć się w wielu… … Słownik języka polskiego
zleźć — dk XI, zlezę, zleziesz, zleź, zlazł, zleźli, zlazłszy złazić ndk VIa, złażę, zleźćzisz, złaź, zleźćził 1. pot. «zejść z czegoś położonego wyżej (zwykle zejść powoli, z trudem); zgramolić się» Leniwie, niezgrabnie, ostrożnie, wolno, z trudem… … Słownik języka polskiego
złuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, złuszczaćam, złuszczaća, złuszczaćają, złuszczaćany {{/stl 8}}– złuszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, złuszczaćczę, złuszczaćczy, złuszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać przez łuszczenie wierzchnią warstwę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias