zmarnować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}marnować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, marnowaćnuję, marnowaćnuje, marnowaćany {{/stl 8}}– zmarnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się bezużyteczne, traci wartość, zostaje zniszczone; zużywać bez pożytku,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebomblować — dk IV, przebomblowaćluję, przebomblowaćlujesz, przebomblowaćluj, przebomblowaćował, przebomblowaćowany pot. «zmarnować czas na hulankach, na pijatykach, na próżnowaniu; przehulać; przetrwonić, zmarnować coś» Przebomblować całą pensję na hulanki.… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
strwonić — dk VIa, strwonićnię, strwonićnisz, strwoń, strwonićnił, strwonićniony «stracić, zmarnować, przepuścić, roztrwonić» Strwonić pieniądze, bogactwo, majątek. Strwonić wielkie sumy. ◊ Strwonić czas, życie «spędzić, przeżyć nieproduktywnie, zmarnować… … Słownik języka polskiego
zaprzepaścić — dk VIa, zaprzepaścićpaszczę, zaprzepaścićcisz, zaprzepaścićpaść, zaprzepaścićcił, zaprzepaścićpaszczony zaprzepaszczać ndk I, zaprzepaścićam, zaprzepaścićasz, zaprzepaścićają, zaprzepaścićaj, zaprzepaścićał, zaprzepaścićany «doprowadzić do zguby … Słownik języka polskiego
sól — 1. Być komuś solą w oku «przeszkadzać, zawadzać komuś, być dla kogoś niewygodnym»: Zawsze się ktoś taki znajdzie, komu solą w oku będzie to, że ktoś inny więcej zarobi. Kasz 29/1998. Jednak często, nawet kiedy jesteśmy dorosłe, nie potrafimy… … Słownik frazeologiczny
pomarnieć — dk III, pomarniećeje, pomarniećniał «o wielu osobach, rzeczach: zmarnować się, zmarnieć kolejno, jeden po drugim» Kwiaty nie podlewane pomarniały … Słownik języka polskiego
pomarnować — dk IV, pomarnowaćnuję, pomarnowaćnujesz, pomarnowaćnuj, pomarnowaćował, pomarnowaćowany rzad. «doprowadzić do zniszczenia, złego stanu wiele czegoś; nie wykorzystać należycie, zmarnować wiele czegoś, rzadziej wielu ludzi» pomarnować się 1. «o… … Słownik języka polskiego
przebałaganić — dk VIa, przebałaganićnię, przebałaganićnisz, przebałaganićgań, przebałaganićnił, przebałaganićniony pot. «przepędzić czas próżnując; przetrwonić, zmarnować czas» Przebałaganić czas, wieczór, niedzielę … Słownik języka polskiego
