zszarpać

dk IX, \zszarpaćpię, \zszarpaćpiesz, zszarp, \zszarpaćał, \zszarpaćany - zszarpywać ndk VIIIa, \zszarpaćpuję, \zszarpaćpujesz, \zszarpaćpuj, \zszarpaćywał, \zszarpaćywany

1. częściej dk «zniszczyć coś przez szarpanie, rwanie, gryzienie; mocno poszarpać»

Pies zszarpał komuś ubranie.

◊ Zszarpać komuś nerwy «nadwerężyć czyjś system nerwowy»

przen.

Zszarpać siły, zdrowie.

2. «zdjąć, zsunąć coś szarpnięciem; zerwać gwałtownie»

Zszarpać płaszcz z wieszaka.

Zszarpywał z rany opatrunek.

zszarpać się - zszarpywać się rzad. «zostać zszarpanym, poszarpanym»

Żagiel zszarpał się w czasie rejsu.

przen. «wyczerpać się fizycznie lub nerwowo, np. na skutek ciężkiej pracy, trudnych warunków»

Zszarpać się ciężką pracą.