Zszyć boki spódnicy.
Zszyć rozdarty rękaw.
Chirurg zszył ranę.
Zasłona zszyta z kilku sztuk płótna.
Zszyć pisma, papiery.
Pokrowiec zszywany z kawałków materiału.
Słownik języka polskiego . 2013.
zszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zszywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zszywać — → zszyć … Słownik języka polskiego
zszywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zszywaćam, zszywaća, zszywaćają, zszywaćany {{/stl 8}}– zszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zszyję, zszyje, zszyty {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć coś z czymś, spajać razem, szyjąc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zszywać ranę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okrętka — ż III, CMs. okrętkatce; lm D. okrętkatek «rzadki ścieg, za pomocą którego obrzuca się lub zszywa brzegi tkaniny» Obrzucić szwy okrętką. ∆ Zszyć coś na okrętkę «zszyć coś nieporządnie, ściągając brzegi rozdartego materiału» … Słownik języka polskiego
sfastrygować — dk IV, sfastrygowaćguję, sfastrygowaćgujesz, sfastrygowaćguj, sfastrygowaćował, sfastrygowaćowany «zszyć dużym, rzadkim ściegiem, zszyć fastrygą» Sfastrygować spódnicę … Słownik języka polskiego
zafastrygować — dk IV, zafastrygowaćguję, zafastrygowaćgujesz, zafastrygowaćguj, zafastrygowaćował, zafastrygowaćowany «zszyć prowizorycznie, zszyć fastrygą dużym, rzadkim ściegiem; sfastrygować» Zafastrygować spódnicę. Zafastrygować fałdy, plisy … Słownik języka polskiego
pozszywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pozszywaćam, pozszywaća, pozszywaćają, pozszywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zszyć kilka kawałków ze sobą, zszyć wszystkie elementy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozszywać podziurawione kieszenie. Pozszywać kawałki materiału … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadpruć — dk Xa, nadprućpruję, nadprućprujesz, nadprućpruj, nadprućpruł, nadprućpruty «częściowo, niezupełnie spruć, spruć pierwsze ściegi» Nadpruć rękawy płaszcza. Nadpruć przód swetra. Zszyć nadprute nogawki spodni … Słownik języka polskiego
rozprucie — n I 1. rzecz. od rozpruć. 2. lm D. rozpruciepruć «miejsce rozprute» Zszyć wszystkie rozprucia … Słownik języka polskiego
szew — m IV, D. szwu (szwa), Ms. szwie; lm M. szwy 1. «miejsce zszycia kawałków tkaniny, futra itp. wraz z nićmi, którymi te kawałki zszyto» Szew bieliźniarski, kuśnierski. Szew płaski. Pończochy ze szwem. Rajstopy bez szwu. Rozprasować, spruć szwy.… … Słownik języka polskiego
