zużyć

zużyć
dk Xa, \zużyćżyję, \zużyćżyjesz, \zużyćżyj, \zużyćżył, \zużyćżyty, \zużyćżywszy - zużywać ndk I, \zużyćam, \zużyćasz, \zużyćają, \zużyćaj, \zużyćał, \zużyćany
1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie»

Zużyć zapas węgla.

Zużyć deski na budowę domu.

Zużyć mąkę do pieczenia ciasta.

Odzież mocno zużyta.

Samochód zużywał dużo paliwa.

2. «zrobić z czegoś jakiś użytek, posłużyć się czymś, spożytkować coś»

Zużyć czas na pracę.

3. «wyczerpać czyjeś siły, wyniszczyć kogoś fizycznie lub psychicznie»

Nerwowa praca zużyła go przedwcześnie.

zużyć się - zużywać się
1. «zniszczyć się, zostać zniszczonym przez używanie, na skutek dłuższego działania, funkcjonowania»

Maszyny się zużywają.

2. «wyczerpać się fizycznie lub psychicznie, stracić siły, zdrowie, wyniszczyć się»

Zużywać się nerwowo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zużyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. zużywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zużywać się – zużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć się wskutek używania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odkurzacz już się zużył. Szybko zużywająca się część mechanizmu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zużywać — → zużyć …   Słownik języka polskiego

  • powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… …   Słownik języka polskiego

  • zmydlić — dk VIa, zmydlićlę, zmydlićlisz, zmydl, zmydlićlił, zmydlićlony zmydlać ndk I, zmydlićam, zmydlićasz, zmydlićają, zmydlićaj, zmydlićał, zmydlićany «zużyć coś przez mydlenie, zetrzeć mydląc; wymydlić» Zmydlić kawałek mydła. zmydlić się zmydlać się… …   Słownik języka polskiego

  • ćwiartka — ż III, CMs. ćwiartkatce; lm D. ćwiartkatek 1. «czwarta część całości; ćwierć» Ćwiartka chleba. Ćwiartka cytryny. Ćwiartka losu loteryjnego. ∆ Złożyć w ćwiartkę «złożyć poczwórnie» 2. «połowa tylnej lub przedniej części zabitego zwierzęcia»… …   Słownik języka polskiego

  • donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… …   Słownik języka polskiego

  • furmanka — ż III, CMs. furmankance; lm D. furmankanek «konny wóz, fura; zawartość tego wozu» Chłopskie furmanki. Furmanki z kapustą, z cegłą. Zużyć dwie furmanki cegły …   Słownik języka polskiego

  • materiałooszczędny — «taki, na którego wyprodukowanie nie trzeba zużyć wiele materiału» …   Słownik języka polskiego

  • napisać — dk IX, napisaćpiszę, napisaćpiszesz, napisaćpisz, napisaćał, napisaćany 1. «nakreślić na czymś jakieś litery lub cyfry; wyrazić coś słowami na piśmie; stworzyć jakieś dzieło pisane» Napisać adres i numer telefonu. Napisać artykuł, sprawozdanie,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”