Zwiewna apaszka, sukienka, tkanina.
Zwiewna mgła.
Zwiewne nitki babiego lata.
Zwiewny czar, urok.
Zwiewna sylwetka.
Zwiewny pył, śnieg.
Zwiewne piaski.
Słownik języka polskiego . 2013.
zwiewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zwiewnyni, zwiewnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszający się w powietrzu za najlżejszym powiewem, powiewny, lekki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwiewna tkanina. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
eteryczny — eterycznyni, eterycznyniejszy 1. «dotyczący eteru związku organicznego; mający jego cechy, lotny» Eteryczny zapach dwusiarczku. ∆ chem. Olejki eteryczne «mieszaniny związków organicznych o przyjemnej woni, występujące w kwiatach i owocach; mają… … Słownik języka polskiego
lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… … Słownik języka polskiego
mgielny — przym. od mgła Obłoki mgielne. Mgielna para. Mgielny deszczyk. przen. «delikatny, zwiewny, lekki» Mgielny woal, szal … Słownik języka polskiego
mgła — ż IV, CMs. mgle; lm D. mgieł 1. «zawiesina mikroskopijnych kropelek pary wodnej unosząca się nisko nad ziemią w postaci lekkiego obłoku, powstała w wyniku skroplenia oziębionej pary wodnej zawartej w atmosferze ziemskiej» Biała, lekka, gęsta,… … Słownik języka polskiego
pajęczy — 1. «dotyczący pająka, zrobiony przez pająka, taki jak u pająka» Pajęcza sieć. Pajęcze nici. 2. «delikatnością przypominający pajęczynę; zwiewny, delikatny» Pajęcze koronki. ∆ anat. Opona pajęcza → pajęczynówka … Słownik języka polskiego
skrzydlaty — skrzydlatyaci 1. «mający skrzydła narządy lotu (zwykle w książkowych wyrażeniach: o ptactwie, ptakach)» Skrzydlaty śpiewak leśny. Skrzydlaty rój. Skrzydlaci mieszkańcy pól. Skrzydlata ważka. przen. «zwiewny, ulotny, nieuchwytny» Skrzydlata myśl.… … Słownik języka polskiego
zwiewnie — przysłów. od zwiewny w zn. 1 Poruszać się zwiewnie … Słownik języka polskiego
zwiewność — ż V, DCMs. zwiewnośćści, blm rzecz. od zwiewny a) w zn. 1: Zwiewność tkaniny. Zwiewność tańca. Zwiewność czyichś ruchów. b) w zn. 2: Zwiewność pyłu, zasp, piasku … Słownik języka polskiego
eteryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, eterycznyni, eterycznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający właściwości eteru (związku chemicznego); będący eterem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Eteryczna woń. Eteryczne działanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
