Ciekawił ją ten chłopak.
Ciekawiła go nowa szkoła.
Ciekawić się światem.
Słownik języka polskiego . 2013.
ciekawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ciekawićwię, ciekawićwi {{/stl 8}}{{stl 7}} wzbudzać zainteresowanie, ciekawość, pragnienie poznania, zajmować, interesować; skupiać czyjąś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciekawiły go opowieści o morskich wyprawach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znudzić — dk VIa, znudzićdzę, znudzićdzisz, znudź, znudzićdził, znudzićdzony «wywołać uczucie nudy; znużyć» Kogoś znudziło przebywanie gdzieś. Kogoś znudziła długa podróż. Ktoś znudzony życiem. znudzić się 1. «odczuć nudę, znudzenie» Znudzić się długim… … Słownik języka polskiego
ciekavytis — ×ciekãvytis, ijasi, ijosi (l. ciekawić się) domėtis: Nors tai menki niekai, bet jis ciekãvijasi Grk … Dictionary of the Lithuanian Language
interesować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, interesowaćsuję, interesowaćsuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzać u kogoś ciekawość, chęć poznania, posiadania; wywoływać zainteresowanie; zajmować, ciekawić, intrygować,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
