Przypatrywać się, rozglądać się ciekawie.
Słuchać czegoś ciekawie.
Tak ucho natężam ciekawie, że słyszałbym głos z Litwy. (Mickiewicz)
Mówić, opowiadać, wykładać coś ciekawie.
Książka ciekawie skomponowana.
W filmie wypadło to ciekawiej niż w książce.
Słownik języka polskiego . 2013.
ciekawie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ciekawieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z widocznym zainteresowaniem, zaciekawieniem, z ciekawością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozejrzeć się ciekawie po sali. Przyglądać się komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… … Słownik języka polskiego
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
cisza — ż II, DCMs. ciszy, blm 1. «brak wszelkich dźwięków, odgłosów, hałasów; cichość, milczenie» Uroczysta, niczym nie zmącona, głucha, grobowa, śmiertelna cisza. Cisza, aż w uszach dzwoni. Mącić, zakłócać ciszę. Cisza panuje, zapada. Cisza zalega coś … Słownik języka polskiego
dopytać — dk I, dopytaćam, dopytaćasz, dopytaćają, dopytaćaj, dopytaćał, dopytaćany dopytywać ndk VIIIa, dopytaćtuję, dopytaćtujesz, dopytaćtuj, dopytaćywał, dopytaćywany 1. «dokończyć pytania, wypytać do końca» Dopytać wszystkich uczniów przed przerwą… … Słownik języka polskiego
interesująco — «w sposób interesujący, ciekawie, zajmująco; pociągająco» Mówić, wykładać interesująco. Wyglądać interesująco … Słownik języka polskiego
nikt — DB. nikogo, C. nikomu, NMs. nikim zaimek nieokreślony «żaden człowiek, żadna osoba» Nikt nic nie wie. Nikt się nie uratował. Ta rzecz nie należy do nikogo. Nie ma tu nikogo. Nie znalazł nikogo, kto by mógł mu pomóc. Nie powtarzaj tego nikomu. Z… … Słownik języka polskiego
opowiedzieć — dk, opowiedziećwiem, opowiedziećwiesz, opowiedziećwiedzą, opowiedziećwiedz, opowiedziećdział, opowiedziećdzieli, opowiedziećdziany opowiadać ndk I, opowiedziećam, opowiedziećasz, opowiedziećają, opowiedziećaj, opowiedziećał, opowiedziećany… … Słownik języka polskiego
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
