ciekawość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ciekawośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} chęć poznania czegoś, dowiedzenia się o czymś; pragnienie zdobycia wiedzy, doświadczenia czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielka, niezmierna, niepohamowana ciekawość.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciekawość — Umierać z ciekawości zob. umrzeć 3 … Słownik frazeologiczny
zaciekawić — dk VIa, zaciekawićwię, zaciekawićwisz, zaciekawićaw, zaciekawićwił, zaciekawićwiony zaciekawiać ndk I, zaciekawićam, zaciekawićasz, zaciekawićają, zaciekawićaj, zaciekawićał, zaciekawićany «wzbudzić w kimś ciekawość, zainteresowanie; zająć,… … Słownik języka polskiego
ciekawski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
ciekawić — ndk VIa, ciekawićwię, ciekawićwisz, ciekawićaw, ciekawićił «budzić ciekawość, zainteresowanie; interesować, zajmować; zaciekawiać» Ciekawił ją ten chłopak. Ciekawiła go nowa szkoła. ciekawić się książk. «okazywać ciekawość, przejawiać… … Słownik języka polskiego
przemóc — dk XI, przemócmogę, przemócmożesz, przemócmóż, przemócmógł, przemócmogła, przemócmogli, przemócmógłszy rzad. przemagać ndk I, przemócam, przemócasz, przemócają, przemócaj, przemócał, przemócany 1. «zwyciężyć, pokonać kogoś w walce, zawładnąć… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
Дуньчевский — (Станислав Duńczewski) польский юрист, проф. замостской акд. (1701 66). Из его сочинений заслуживают внимания: Herbarz (1757), Traktat o starostwach (1758), Ciekawość o komecie r. 1744 . Важны в культурном отношении календари, издававшиеся Д. с… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Стефани Я. — (Stefani) Ян (1746 или 1748, Прага 24 II 1829, Варшава) польск. скрипач, дирижёр и композитор. По национальности чех. Муз. образование получил в Италии. Ок. 1765 дирижёр оркестра графа Кинского, затем придв. оркестра в Вене. С 1771 жил в… … Музыкальная энциклопедия
