ciemieniowy

przym. od ciemię

Otwór ciemieniowy, szew ciemieniowy w czaszce.

∆ anat. Kość ciemieniowa «jedna z parzystych kości mózgoczaszki, u człowieka bardzo dużych, okrywających mózg od góry i z boków»

∆ zool. Narząd ciemieniowy, oko ciemieniowe «narząd położony w otworze ciemieniowym czaszki minoga i niektórych gadów, przypominający budową oko, uważany za narząd światłoczuły lub za narząd do odbierania podniet termicznych»